Krakowiak - Polski taniec narodowy od XVIII wieku. Taniec ludowy ziemi krakowskiej. Charakterystyka muzyczna: ogólny charakter muzyki – muzyka o charakterze wesołym, żywym tryb – przeważnie majorowy charakterystyczny motyw muzyczno-rytmiczny: synkopa ćwierciowa, czyli przesunięcie akcentu na słabą część taktu takt –2/4 Mazur- Ogólna nazwa wielu tańców ludowych zwłaszcza środkowej i zachodniej Polski. Nazwa “mazur” pochodzi od regionu Mazowsze. Bogactwo rytmiczne mazura przyczyniło się do jego szerokiego rozpowszechnienia jako tańca narodowego. Charakterystyka muzyczna: Ogólny charakter muzyki – muzyka żywa, dynamiczna, “porywająca do tańca”, urozmaicona akcentami w różnych częściach taktu Tryb – przeważnie majorowy, często jednak połączony z minorem Polonez- Z franc. (danse) polonaise = (taniec) polski. Do XVIII wieku znany pod nazwą polacca. Charakterystyka muzyczna: Ogólny charakter muzyki – muzyka poważna o różnym wyrazie: od spokojnej, a nawet smętnej (np. ”Pożegnanie Ojczyzny” Ogińskiego) do bardzo dynamicznej Tryb – majorowy lub minorowy Oberek- Polski taniec ludowy od końca XVII w. Nazwa “oberek” pochodzi od ruchu obrotowego, wirowego w tańcu. Charakterystyka muzyczna: Ogólny charakter muzyki – muzyka żywa, płynna (kolistość linii melodycznej), rytmicznie częstotliwa Tryb – przeważnie majorowy, rzadko minorowy Kujawiak- Taniec ludowy pochodzący z Kujaw. Charakterystyka muzyczna: Ogólny charakter muzyki – muzyka spokojna, “nastrojowa”, nieco smętna, nie pozbawiona jednak pewnej dynamiki Znaczna monotonność rytmiczna wynikająca z powtarzalności motywów rytmicznych co 4 lub nawet co 2 takty Tryb – minorowy Tonacja – mollowa Tempo – wolne lub średnie Charakterystyczne motywy muzyczno-rytmiczne jak w mazurze mam nadzieje że pomogłam
Tango argetyńskie- Klasyczne tango argentyńskie jest tańcem charakteryzującym się improwizacją i bliskością partnerów. Dla celów głównie nauczania wprowadzono podstawowy zestaw kroków (hiszp. basico), który składa się z ośmiu kroków i zawiera sekwencję takich elementów jak salida, cruzada (krzyżyk) i resolucion (zakończenie). Salsa- Salsa czerpie z wielu różnych stylów i w rozmaitych miejscach rozwijała się pod różnymi wpływami. Duże zróżnicowanie spowodowało wyodrębnienie tak zwanych stylów salsy. Style te różnią się krokiem podstawowym, rytmicznym umiejscowieniem kroków (np. taniec na 1 lub 2) w muzyce, geometrią tańca (taniec po kole lub w linii), sposobem prowadzenia partnerki, ilością elementów akrobatycznych w tańcu, istnieniem bądź brakiem elementów solowych Cha-cha- Taniec cha-chy opiera się na kroku chassis czyli kroku w formacie odstaw-dostaw-odstaw. Do tyłu są wykonywane kroki chasse tzw.back locki a w przód lock stepy.W cha-chy trzeba mieć mocne i przeprostowane nogi aby wyglądało to efektownie. Walc wiedeński- Tańczy się go do muzyki, najczęściej instrumentalnej, w metrum na trzy czwarte. W muzyce silnie akcentowane jest uderzenie "na raz". Ruchy w walcu wiedeńskim powinny być płynne. Najtrudniejsze jest uzyskanie efektu płynności. Na taniec ten składa się pięć podstawowych figur: krok zmienny, obrót w prawo, w lewo, fleckerl w prawo, w lewo. Polonez- reprezentacyjny polski taniec narodowy (dawniejdworski).Polonez jest tańcem uroczystym, w którym gracji ruchów towarzyszą posuwiste kroki. Zwykle w formie pieśni dwuczęściowej. Metrum 3/4, tempo umiarkowane, raczej powolne. Charakterystyczny dla poloneza jest powtarzający się schemat rytmiczny.