Potrzebuję "mapę pamięci" (notatkę) ze sztuki klasycyzmu. pomocy! Z góry dzięki;) Najlepiej od myślników

KLASYCYZM (oświecenie) ok. 1750 – 1820 KLASYCYZM (oświecenie) ok. 1750 – 1820 czasy rewolucji, walki o równość społeczną, czasu humanizmu i ożywienia umysłowego (np. encyklopedyści francuscy – Diderot, Walter itp.) czasy rewolucji przemysłowej i rosnącego znaczenia burżuazji (bogatego mieszczaństwa) I. Sztuka i architektura 1. po okresie baroku tęsknota do równowagi, regularności i przejrzystości. 2. Architektura: sięganie do wzorów antycznych, np. kolumny różnych porządków, portyki z kolumnami, ornamenty, centralne plany budowli, kopuła dominująca nad budowlą, łuki tryumfalne itp. Skromniejsze niż w baroku rezydencje magnackie, wkomponowane w ogrody typu angielskiego (skromnie ukształtowane) w Polsce za panowania Stanisława Augusta, styl klasycystyczny stał się tak popularny, że z czasem zaczęto go uważać za styl narodowy (typ polskiego dworku szlacheckiego ozdobionego kolumnami). Trwał bardzo długo – przez całe XIX stulecie, a nawet początek XX w. (przykładem jest odbudowanie Kalisza po I wojnie światowej). Malarstwo: Najważniejszym elementem jest rysunek Kolor podporządkowany kształtom Sztuka mieszczańska służyła na ogół eksponowaniu racjonalnych i słusznych społecznie treści, np. rewolucyjnej idei poświęcenia dla ojczyzny Malarze: Jacques L. David, Jean A.D. Ingres Francisco Goya – malarz hiszpański, prekursor romantyzmu w malarstwie: wizyjność, fantastyka (np.: Gdy rozum śpi, budzą się potwory), cykl okropności wojny (np.: Rozstrzelanie powstańców madryckich) Jan Piotr Norblin – spolonizowany francuz, inicjator polskiego malarstwa narodowego i założyciel polskiej szkoły malarstwa batalistyczno – społecznego. powstawały pierwsze salony sztuki – wystawy otwarte dla publiczności mieszczańskiej. Pod koniec  XVIII w. zaczyna rozwijać się krytyka sztuki. Rzeźba: Sięgano do wzorów epoki antycznej Studium anatomii ludzkiego ciała Przedstawiciele: Bertel Thorvaldsen – rzeźbiarz duński, autor pomnika M. Kopernika i księcia Józefa Poniatowskiego, Jakub Tatarkiewicz II Teatr Odcięcie się od barokowego przepychu Wydobycie wszystkich znaczeń i odcieni słowa, miało większą wagę niż okazały wystrój sceny Dążenie do wiernego odtworzenia scenerii, przedmiotów, strojów W połowie XIX wieku mieszczańskie teatry Londynu odkrywają na nowo dzieła Szekspira. III Muzyka powstanie pierwszych sal koncertowych i uniezależnienie się muzyki od dworu i kościoła epoka muzyki głównie instrumentalnej, opartej na homofonii. Homofonia – jedna, główna melodia na tle akompaniamentu wykształca się cykl sonetowy: I – część szybka – Allegro II – część wolna – Andante/Adagio III – menuet IV – część bardzo szybka (finał) – Allegro/Presto na powyższym schemacie klasycy oparli następujące formy muzyczne: sonatę klasyczną – muzyka kameralna kwartet smyczkowy (dwoje skrzypiec, altówka i wiolonczela) – muzyka kameralna koncert solowy – nadal trzyczęściowy (fortepianowy, wiolonczelowy, na trąbkę, fletowy). Zdarzają się również koncerty podwójne lub potrójne. Symfonia – utwór na całą orkiestrę, czteroczęściowy. Wolfgang Amadeusz Mozart (1756 – 1791) – urodzony w Salzburgu w Austrii jako siódme z kolei dziecko, był cudownym dzieckiem. Od 6 r.ż. tworzył i koncertował na dworach całej Europy. Po powrocie do Salzburga (już jako młody mężczyzna) został nadwornym muzykiem biskupa, ale szybko porzucił służbę i przeniósł się do Wiednia, gdzie został niezależnym muzykiem. Pierwsze lata w Wiedniu były bardzo szczęśliwe – dużo tworzył, koncertował, udzielał lekcji (zapanowała wtedy „moda” na Mozarta). Dalej powodziło mu się coraz gorzej. Sytuacje pogarszały choroby i śmierć dzieci (z sześciorga dzieci wychowało się dwoje). Zmarł w nędzy, został pochowany w zbiorczym, bezimiennym grobie. Twórczość: ·        Opery – „Wesele Figara” (komedia oparta na sztuce o tym samym tytule), „Don Juan” („Don Giovanni”), „Czarodziejski flet” ·        Sonaty ·        Kwartety ·        Koncerty ·        Symfonie - „Jowiszowa” ·        Serenady na orkiestrę – „Eine klein Nachtmusik” ·        Muzyka kościelna – „Msza koronacyjna”, „Requiem” (msza żałobna, ostatnie niedokończone dzieło) ·        Sonaty fortepianowe: „Księżycowa”, „Patetyczna” ·        Kwartety smyczkowe ·        Koncerty: fortepianowe, skrzypcowy (1), potrójny (na skrzypce, wiolonczele i fortepian) ·        Symfonie: trzecia – „Eroico”, piąta – „Przeznaczenie”, dziewiąta (w finale chór śpiewa „Odę do radości) ·        Opera – „Fidelio” (+ cztery uwertury) ·        „Msza uroczysta” ·        „Bagatele” – miniatury fortepianowe np.: Dla Elizy ·        Pieśni solowe: cykl „do dalekiej ukochanej”