W Krakowie jest około 40 parków, które łącznie zajmują ok. 318,5 ha (2002 r.) co stanowi niespełna 1% całkowitej powierzchni miasta[potrzebne źródło]. W Krakowie znajduje się 5 rezerwatów przyrody o łącznej powierzchni 48,6 ha (0,15% powierzchni miasta). Na obszarze miasta Krakowa znajdują się niewielkie zielone obszary wchodzące w skład Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych. Zespół ten zajmuje się ochroną terenów Jury Krakowsko-Częstochowskiej m.in. fragmenty parku Bielańsko-Tynieckiego, Tenczyńskiego oraz Dolinek Krakowskich, wraz z ich otulinami. Ponadto ostoja przyrodnicza Jury Krakowsko-Częstochowskiej wchodzi w skład programu CORINE biotopesze względu na swoją florę, faunę, geomorfologię i krajobraz. Zachodnia część Krakowa stanowi tzw. Obszar Krakowski i podlega polskiej sieci ekologicznej, a część obszaru miasta usytuowana jest w zasięgu korytarza ekologicznegorzeki Wisły. Rzeki, ich doliny oraz zbiorniki wodne to jedne z najciekawszych z przyrodniczego punktu widzenia miejsc w Krakowie. W południowej części stoków wzgórz wapiennych oferują one warunki do rozwoju roślinności ciepłolubnej muraw i zarośli kserotermicznych.
Zakopane jest miastem w województwie małopolskim,oraz siedzibą powiatu tatrzańskiego. Miasto malowniczo usytuowane u podnóża Tatr, w Rowie Podtatrzańskim (Kotlina Zakopiańska), nad kilkoma potokami, ale najważniejszy to Zakopianka (dopływ Białego Dunajca). Zakopane leży na wysokości 838 m n.p.m. (centralny punkt jakim jest skrzyżowanie ul. Krupówki i Kościuszki) i jest najwyżej położonym miastem Polski. Od północy graniczy z pasmem Gubałówki, od południa nad miastem góruje Giewont. Zakopane jest największym ośrodkiem miejskim w bezpośrednim otoczeniu Tatr. W granicach administracyjnych miasta znajduje się także znaczna część Tatrzańskiego Parku Narodowego (od Doliny Suchej Wody do Doliny Małej Łąki). Szacuje się, że rocznie Zakopane jest odwiedzane przez około 2 - 3 mln turystów. Zakopane posiada liczne sanatoria, domy wypoczynkowe, a także dużą bazę wypoczynkową. Historia miasta Zakopane powstało jako osada na miejscu sezonowych osad pasterskich. Pierwszy osadniczy przywilej wydał dla Zakopanego Stefan Batory w 1578 roku. Przywilej ten został zatwierdzony przez króla Michała Wiśniowieckiego przywilejem osadniczym w 1670 roku. W 1676 roku wieś liczyła 43 mieszkańców (wraz z Olczą i Poroninem). Pierwotnie osada należała do króla, później do cesarsko - królewskiego skarbu austriackiego. W 1824 roku Zakopane wraz z częścią Tatr zostało sprzedane rodzinie Homolasców. W XVIII wieku w Kuźnicach zbudowano hutę żelaza (w XIX wieku był to największy zakład metalurgiczny w Galicji). Pomyślny rozwój Zakopanego rozpoczął się w drugiej połowie XIX w., kiedy to właściwości klimatyczne Zakopanego zaczął popularyzować Tytus Chałubiński. W 1886 r. zostało uznane za uzdrowisko. W roku 1889 Zakopane kupił na licytacji (wraz z dużą częścią Tatr) hrabia Władysław Zamoyski - "mąż opatrznościowy" Tatr polskich, który stworzył podwaliny obecnego parku narodowego. W 1933 roku Zakopane uzyskało prawa miejskie. W czasie II wojny światowej Zakopane stało się ważnym punktem przerzutowym na Węgry. W podziemiach hotelu "Palace" mieścił się areszt Gestapo (zwany "katownią Podhala"). Na początku marca 1940 w wilii "Tadeusz" przy drodze do Białego miała miejsce III Metodyczna Konferencja NKWD i Gestapo, na której omówiono metody pracy operacyjnej przeciwko polskiemu podziemiu i wymieniono się informacjami. Co ciekawego można zobaczyć Główną atrakcją są Tatry. Inne atrakcje: kolej linowo - terenowa na Gubałówkę; kolejka linowa na Kasprowy Wierch; kolej linowo - krzesełkowa na Butorowy Wierch; skocznia narciarska Wielka Krokiew; Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza; liczne festiwale i imprezy folklorystyczne (Jesień Tatrzańska i Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich); kościoły (m.in.): o Kościół Najświętszej Rodziny; o Stary Kościółek Matki Bożej Częstochowskiej; o Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej; o Kaplica Najświętszego Serca Jezusa w Jaszczurówce; muzea i galerie sztuki (m.in.): o Muzeum Tatrzańskie im. dr. Tytusa Chałubińskiego; o Muzeum Stylu Zakopiańskiego w willi Koliba; o Muzeum Przyrodnicze Tatrzańskiego Parku Narodowego; o Muzeum Kornela Makuszyńskiego; o Muzeum Jana Kasprowicza; o Muzeum Karola Szymanowskiego w willi "Atma"; o Galeria Władysława Hasiora; o Muzeum Męczeństwa
