Najogólniej mówiąc - w kontekście Kościoła w Polsce - chodziłoby o niewykluczanie kobiet, o wykorzystanie wszystkich istniejących prawnie możliwości ich zaangażowania, odpowiednio przygotowanych i wykształconych, również na szczeblu podejmowania decyzji. A zatem o dążenie do bardziej zrównoważonego podziału obowiązków pomiędzy przedstawicielkami i przedstawicielami obu płci. O wykorzystanie darów, charyzmatów, powołań, jakimi obdarzone są kobiety - choćby tysiące kobiet studiujących obecnie teologię - dla dobra wszystkich, tzn. dla dobra Kościoła. Chodziłoby także o wyraźniejsze zaangażowanie się instytucji kościelnych w problemy szczególnie dotykające kobiety, jak przemoc w rodzinie, handel kobietami i ich wykorzystywanie, samotne rodzicielstwo, bezrobocie.
