Pewnego deszczowego dnia wracałam do domu ze szkoły. Było mi zimno, bo nie wzięłam rano z domu kurtki i cała się trzęsłam. Chciałam, aby ten dzień jak najszybciej się skończył. Gdy szłam przez park, usłyszałam ciche skomlenie za karzakami. Na początku przestraszyłam się i odeszłam w stronę domu, lecz zaraz po tym zawróciłam się. Ku mojemu zdziwieniu w liściach ukryta była mała beżowa Kulka. Popatrzyłam się na nią, wzięłam na ręce. Zapiszczała, musiało ją coś boleć. Przytuliłam ją do siebie i schowałam pod bluzę, żeby dać jej chociaż trochę ciepła. Przyspieszyłam kroku i dotarłam do swojego mieszkania w przciągu 5 minut. Przedstawiłam ją tacie i mamie. Trochę się obawiali, że może komuś uciekła, że jest chora. Nazajutrz rozwiesiliśmy plakaty informujące o znalezieniu małej szuczki, ale nikt się nie zgłosił. Poszłam z Kulką do weterynarza, okazało się, że miała skręconą łapkę. Lekarz założył jej opatrunek. Opiekowałam się nią cały czas, gdy dokuczał jej ból. Teraz razem z nią biegamy po parku, wyjeżdżdamy razem na wakacje, nie odstępuję jej od siebie na krok. Bardzo się do niej przywiązałam. W taki oto sposób zaczęła się międzynami przyjaźń, która będzie trwała do końca moich lub jej dni.
