Charakterystyka Orgona z lektury świętoszek.

Jedną z postaci Moliera pt. "Świętoszek" jest Orgon. Ten zamożny mieszczanin w średnim wieku jest mężem Elmiry. Ma dzieci pochodzące z pierwszego małżeństwa, które są już dorosłe - Mariannę i Damisa. Z słów służącej Doryny dowiadujemy się, że Orgon "Czasu zamieszek w kraju zachował się mężnie,/ służąc swemu królowi, walcząc zań orężnie;/niestety, później stał się półgłówkiem bez mała,/ odkąd go ciemna gwiazda w Tartufa ubrała./[...]/Słowem, oszalał za nim; jest to jego bożek;/ podziwia go, przytacza, co bądź tamten orzekł;/[...]/w najmniejszym jego słówku chce widzieć wyrocznię". Orgon uważa Tartufa za człowieka dobrego, uczciwego, wierzy mu naiwnie w każde słowo i chce go włączyć do swojej rodziny, co oznajmia córce słowami: "Tak, córko; przez te zaślubiny pragnę włączyć Tartufa do naszej rodziny. Będzie twoim małżonkiem, klamka już zapadła." Córka kocha jednak innego i niezbyt entuzjastycznie przyjmuje tą wiadomość. Orgon pragnie jednak szczęścia Marianki, co widzimy w słowach: "Wiem, co dla ciebie dobre, bom twój ojciec przecie. Waleremu−m dał słowo, ale, moje dziecię, on podobno gra w karty, a na domiar wnoszę, że brakiem pobożności grzeszy też po trosze[...] To małżeństwo, córeczko, twe marzenia ziści, będzie pełne rozkoszy, słodyczy, korzyści;[...]Będzie, jakim go moja zechce mieć córeczka". Domownicy nie zgadzali się z jego oceną Tartufa, lecz on wszędzie doszukiwał się zdrady i podstępu. Ufał bardziej Tartufowi niż słowom i opiniom jego rodziny o tym człowieku. Świętoszek ma na niego nieograniczony wpływ. Wobec oskarżeń Damisa o zalecaniu się Tartufa do Elmiry, Tartuf przybrał postawę fałszywej pokory, a pan domu stwierdzając, że słowa syna są kłamstwem wydziedzicza, wyklina i wypędza go z domu, a córkę chce wydać do wieczora. Za pomocą żony odkrywa prawdziwą twarz Świętoszka. Orgon zrozumiał swój błąd i zapowiedział nagrodzenie wierności Walerego oddaniem mu za żonę jego córki Marianny. Orgon to kochający rodzinę człowiek, który dał się zmanipulować Tartufowi. Jego przykład uczy, że powinno się pracować nad swoim charakterem, gdyż w przeciwnym razie można unieszczęśliwić nie tylko siebie, ale i swoich bliskich.