Jazz tradycyjny - przedstawiciele, twórcy, co to jest?, kiedy powstał, przedstawiciele polscy i zagraniczni.

Jazz tradycyjny to jazz kształtujący się na przełomie XIX i XX wieku - aż do lat 30-tych XX wieku. Obejmuje on wstępne formy bluesa, gospel, work song, ragtime, styl nowoorleański, chicagowski i nowojorski, dixieland (biała odmiana jazzu nowoorleańskiego). Do ukształtowania jazzu przyczyniły się pieśni czarnych niewolników przywożonych z Afryki do Ameryki Północnej. Niewolnicy wykonywali pieśni pracy – work songs i pieśni religijno-mistyczne (negro spirituals). Pieśni te w połączeniu z innymi pieśniami oraz folklorem amerykańskim stworzyły gatunek jazzu zwany bluesem. Pierwsze zespoły jazzu tradycyjnego (klasycznego) powstawały w anglojęzycznych dzielnicach murzyńskich. Składały się one głównie z klarnetu i kontrabasu (gitary) jako perkusyjnych. Odmianą jazzu tradycyjnego jest ragtime, który rozwijał się w latach 1890 – 1920. Jest to styl synkopowanej muzyki fortepianowej. Jednym z najwybitniejszych twórców muzyki tego stylu był Scott Joplin. Wydarzeniem rozpoczynającym rozwój jazzu tradycyjnego w odmianie nowoorleańskiej było nagranie w 1917 roku w Nowym Jorku płyt przez zespół Original Dixieland Jazz Band. W tym czasie obok Nowego Orleanu i innych miast południa USA, powstały dwa nowe centra muzyki jazzowej: w Chicago i Nowym Jorku. Typowy zespół wykonujący jazz tradycyjny to: trąbka, klarnet, puzon, suzafon, banjo, perkusja (później fortepian, kontrabas). Główni przedstawiciele jazzu tradycyjnego to: J.R. Morton, B. Bolden, J. Oliver, L. Armstrong i in. W okresie swingu dominowały duże orkiestry big band, m.in. W. Basiego, E.K. Ellingtona, B. Goodmana, bez instrumentów smyczkowych; charakterystyczny był styl gry fortepianowej boogie-woogie. Zespoły bog-band składały się z czterech sekcji: trąbek, puzonów, saksofonów i instrumentów rytmicznych (fortepian, kontrabas, gitara, perkusja). Stały się one wzorcem dla całej ówczesnej muzyki tanecznej. Swing stanowił przejście między jazzem tradycyjnym i nowoczesnym.   Przedstawiciele jazzu polskiego : * pianiści: Krzysztof Komeda, Adam Makowicz, * saksofoniści: Jan Ptaszyn Wróblewski, Zbigniew Namysłowski, Michał Urbaniak (później także wirtuoz skrzypiec) * pianista i saksofonista: Włodzimierz Nahorny * trębacz: Tomasz Stańko * wokalistka: Urszula Dudziak, Młodsze pokolenie jazzmanów reprezentują m.in. pianiści Andrzej Jagodziński, Leszek Możdżer i Wojciech Niedziela.   Przedstawiciele jazzu zagraniczni: * trębacze jazzowi: Louis Armstrong i Miles Davis, * saksofoniści: Charlie Parker oraz Stan Getz, * śpiewaczki jazzowe: Bessie Smith , Ella Fitzgerald, Billie Holiday.