"A jeśli komu droga otwarta do nieba tym co służą ojczyźnie"- Kochanowski w tych slowach chcialwszczególności zwrócic uwage czytające go na problem patriotyzmu i wiary. Wspólczesny chrzesciajnin to juz nie bogobojny czlowiek, modlacy sie codziennie i regularnie uczeszczeajacy do spowiedzi, to juz nie czlowiek odzielajacy swoje zycie codzienne od wiary, to juz nie osoba bedaca wzorem w Kosciele a zywklym szarym obywalelem. Prawdziwy chrzesciajanin, dla ktorego otwarte jest niebo to czlowiek wiary, ktory umie zastosowac swoja wiare i nauke kosciola w zyciu codziennym, rowniez, w byc moze w szegolnosci w stosunkach patriotycznych. Kiedys patriotyzm mozna bylo okreslac jako poswiecenie zycia ojczyznie za jej wolnosc i przyszlosc narodu, teraz patriotyzmem mozna nazwac chociazby wiare w narod i nadzieje ze nie przegra meczu na Euro :) A byc moze wiecej, kibicowanie i wiare w to, że wygra... Bo wiara, nadzieja i patriotyzm polegaja na tym, by w sytuacjach skrajnych nadal je zachowac.
