płytka z materiału izolacyjnego z połączeniami elektrycznymi (tzw. ścieżkami) i punktami lutowniczymi (tzw. padami), przeznaczona do montażu podzespołów elektronicznych. Płytki obwodów drukowanych projektowane są pod kątem budowanego układu elektronicznego i wykonywane są techniką trawienia. Płytki obwodów drukowanych wytwarza się z płytek pokrytych warstwą miedzi, na które różnymi technikami nanoszony (drukowany) jest wzór ścieżek, a następnie celem otrzymania pożądanego wzoru wykonuje się obróbkę chemiczną. Farby pokrywające warstwę miedzi mogą być nanoszone sitodrukiem lub offsetem. Możliwe jest też wykonanie obwodu drukowanego przez nałożenie srebrnych farb przewodzących metodą sitodruku. Obwód drukowany może być bazowym elementem konstrukcyjnym chassis dla urządzeń elektronicznych takich jak: telewizor, radioodbiornik, monitor i laptop. Może być jedno, dwu lub wielowarstwowy (z warstwami wewnętrznymi). Podzespoły elektroniczne na płytce montowane są bądź w sposób przewlekany (montaż przewlekany, ang. Through-Hole Technology, THT), bądź powierzchniowo (montaż powierzchniowy, ang. Surface Mount Technology, SMT). W pierwszym przypadku wyprowadzenia elektryczne elementu w postaci wąsów przewlekane są przez przygotowane otwory płytki i lutowane z przeciwnej strony płytki niż ta, na której element się znajduje. W drugim przypadku elementy lutowane są z tej strony płytki, z której się znajdują, są to elementy SMD - ang. Surface Mount Device. Materiałem stosowanym do produkcji są Laminaty szklano-epoksydowe (TSE), lub materiały kompozytowe zawierające dodatkowo warstwę papieru, albo filcu szklanego. Takie płyty pokryte są jednostronnie, albo dwustronnie miedzią o grubości np. 18, 35 lub 70 mikrometrów.
Z czego jest zbudowana płytka drukowana( z jakich elementów)
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź