Bitwa pod Grunwaldem to jedna z najwiekszych bitew sredniowiecznej Europy. Odbyła sie ona 15 lipca 1410 roku na polach pod wsią Grunwald pomiędzy siłami zakonu krzyżackiego wspomaganymi przez rycerstwo zachodnie, a siłami polsko-litewskimi wspomaganymi przez najemników z Czech, Moraw oraz Tatarami. Dowódcą Krzyżaków był ich Wielki Mistrz Urlich von Jungingen. Polakami dowodził król Władysław Jagiełło jako główny dowódca oraz Wielki Książe Witold Kiejstutowicz, Lingwen i Dżalal ad-Din jako pomniejsi dowódcy. Bitwa zakończyła sie wielkim zwyciestwem strony polskiej i pogromem Krzyżaków. Zginął jak mawiano"kwiat rycerstwa zakonu" Przyczynami które doprowadziły do tej bitwy były: - wybuch w 1409roku powstania antykrzyżackiego na Żmudzi i odmowa przez Jagiełłę zachowania neutralności w konflikcie z Litwą wspomagającą powstanie - atak wojsk krzyżackich na ziemie polskie i zajęcie między innymi Ziemii Dobrzyńskiej. Efektem bitwy grunwaldzkiej był zasadniczy wpływ na stosunki polityczne ówczesnej Europy, dynastia Jagiellonów została wyniesiona do rangi najważniejszych na kontynencie, a potęga zakonu krzyżackiego załamała się.
Przyczyna: Zabranie przez Zakon Krzyżacki polsce Pomorza gdańskiego Skutek: Pokój w Toruniu Data 1410 r. Uczestnicy: Krzyżacy Palacy
