Czasowniki regularne: np. lernen- uczyć się ich lerne du lernst er, sie, es lernt wir lernen ihr lernt Sie, sie lernen i jeszcze jeden przykład: spielen-grać , bawić się ich spiele du spielst er, sie, es spielt wir spielen ihr spielt Sie, sie spielen haben i sein to wyjątki, odmienia się je w taki sposób: haben- mieć ich habe du hast er, sie, es hat wir haben ihr habt Sie, sie haben sein- być ich bin du bist er, sie, es ist wir sind ihr seid Sie, sie sind mogen-lubić ich mag du magst er, sie, es mag wir mogen ihr mogt Sie, sie mogen W języku niemieckim występują trzy rodzaje tworzenia zdań pytających: I poprzez przestawienie czasownika w formie osobowej na pierwszym miejscu w zdaniu II pomocą zaimka pytającego III za pomocą zaimka pytającego w połączeniu z przyimkiem W zdaniach pytających, w których czasownik występuje na pierwszym miejscu pytamy o rozstrzygnięcie (odpowiedzi: Ja, Nein, Doch): Bleiben Sie jetzt zu Hause? - Nein, ich müss ins Geschäft gehen. Zdania pytające zaczynające się od zaimka pytającego są najczęstszą formą pytań w języku niemieckim. Formę tę stosujemy, jeśli chcemy zapytać o uzupełnienie: Was interessiert Sie besonders? Jeśli chcemy zapytać o osoby, z wyjątkiem pytań wer?, wem?, wen?, używamy zaimka pytającego z przyimkiem Bei wem wohnst du? Mit welchem Dichter beschäftigst du dich jetzt?
odmiana czasowników regularnych haben sein mögen rodzaje pytań rodzaje zaimków
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź