lata: 1430-1600 W muzyce renesansu dominowala muzyka wokalna (a capella - wokal bez towarzyszenia instrumentów) o budowie polifonicznej. Byly to zwlaszcza pieśni religijne.Zwiększenie liczby głosów do czterech i więcej sprawiło, że rozwinęły się takie formy jak: motet, msza i madrygal. Obok tych form zaczęly się pojawiać formy instrumentalne na lutnię oraz organy. Wraz z rozwojem wielogłosowości nastapił też rozwój teorii muzycznej. Ustalono tercjową budowę akordów (tercja - trzy)i wyszczególniono tzw. triadę harmoniczną, czyli trzy najważniejsze akordy: T - tonika, zbudowana na I st. gamy, S - subdominanta , zbudowana na IV st. gamy, D - dominanta, zbudowana na V st. gamy W reneasansie korzystano ze skal kościelnych np. modi. Obecnie używany system dur-moll wykształcił się dopiero w baroku. Polscy przedstawiciele renesansu (kompozytorzy) Mikolaj Gomólka („Melodie na psalterz polski") Mikolaj z Krakowa(pieśni lacińskie, pieśni polskie-Nasz zbawiciel, Wesel się polska korona) Waclaw z Szamotul (lacińskie motety i polskie pieśni)
