Choroba sieroca - zespół poważnych zaburzeń lub zahamowań rozwoju psychicznego dzieci; może również powodować objawy somatyczne. Inne nazwy: nieorganiczny zespół opóźnienia rozwoju, hospitalizm lub ogólnie zaniedbywanie dziecka.
CHOROBA SIEROCA- występujący u dziecka zespół zaburzeń i opóźnień w rozwoju fizycznym, ruchowym i psychicznym spowodowany długotrwałą rozłąką z osobami bliskimi (rodzicami ,matką). Jest chorobą braku miłości. Może dotyczyć także dzieci, które mają dom i rodzinę, ale występują tam nieprawidłowe relacje. Fazy choroby sierocej: 1.Faza protestu- charakteryzuje się tym że dziecko sprzeciwia się rozstaniu z matką krzykiem, płaczem. U starszych dzieci protest ten przybiera formę agresji słownej, fizycznej. 2.Faza rozpaczy- dziecko w dalszym ciągu odczuwa lęk i zagrożenie a ponieważ uznało, że protest jest daremny zastąpiło go rozpacza .Dziecko takie jest smutne, często płacze, mniej ożywione po jakimś czasie obojętne. 3.Faza wyobcowania(zobojętnienia)-rozpoznawana jest głównie ze względu na dalsze obojętnienie dziecka, które pozornie jest pogodzone z losem i przystosowane. Aktywność ulega dalszemu zahamowaniu, pojawiają się zachowania stereotypowe a także objawy zahamowania rozwoju umysłowego i emocjonalnego. Charakterystyczne objawy choroby sierocej: -apatia -trudności w nawiązywaniu kontaktu -zwolnione tempo rozwoju fizycznego i umysłowego -obniżenie lub wzmożenie napięcia mięśniowego -obniżona odporność na infekcje -niechęć do jedzenia -zaburzenia żołądkowe-jelitowe/wymioty. -płacz, krzyk, protesty ,regresja -zachowania stereotypowe(kiwanie się, bujanie się, kręcenie głową, bezmyślne stukanie zabawkami, rzucanie przedmiotami. -,,lepkość uczuciowa’’ -przewlekłe stany apatyczno-depresyjne Mam nadzieję, że pomogłam. Liczę na naj. :)
