Patriotyzm, to wielkie słowo, wielkie, a zarazem bliskie sercu każdego człowieka i obywatela. Oznacza umiłowanie kraju ojczystego, rodzinnej ziemi, a także gotowość poświęcania się dla własnego narodu. Więc czy można być patriotą zarówno w czasie wojny, jak i w czasach pokoju? Oczywiście, ze tak. Pierwszym argumentem potwierdzającym tezę jest postawa głównych bohaterów książki pt:"Kamienie na szaniec". Alek, Rudy i Zośka, mimo szalejącej wokół szarugi wojennej, nie poddali się nawet na moment. Mimo bardzo młodego wieku potrafili uczynić swoje życia godnymi zapamiętania przez kolejne pokolenia. Byli patriotami zarówno, gdy szli na "tajne misje", jak i ucząc się w szkole, czy też siedząc z rodzinami w domach. Nie wstydzili się tego, że są polakami, że mają poskie pochodzenie. Świadczą o tym słowa Stefana Wyszyńskiego „Świadomość swojej przynależności narodowej, czyni nas prawdziwymi Polakami.Sztuką jest umierać dla ojczyzny, ale największą sztuką jest dobrze żyć dla niej.” Następnie przytoczę postac Tadeusza Rejtana. W Warszawie zwołano sejm który miał zatwierdzić rozbiór i wprowadzić nowe zasady ustrojowe. Jednych przekupywano. Innych zastraszano a pozostałych próbowano przekonać, że opór i tak na nic się nie zda, a pogorszy tylko sytuację kraju. Rejtan aby nie dopuścić do zatwierdzenia traktatu rozbiorowego starał się własnym ciałem zagrodzić drogę posłom do Sali obrad. Nawet w chwili zagrożenia wolności ważna jest odwaga w wyrażaniu swojego patriotyzmu. Kolejnym moim argumentem jest to, iż my, młodzież, mimo że na wojnę nie idziemy, nie walczymy za nasz naród, to jesteśmy patriotami, kochamy naszą ojczyznę, szanujemy ją i zawsze tak już pozostanie. Nie trzeba oddawać życia, aby udowodnić to, że jesteśmy patriotami ! Czytamy polskie książki, mówimy po polsku Szanujemy symbole narodowe.i już samo to mówi o naszej patriotycznej postawie. Partiotą jest ten, kto kocha i szanuje swoja ojczyznę niezależnie od sytuacji historycznej. Każdy czas jest dobry na to, by wykazać się miłością do ojczyzny. Licze na naj :D
