Adresatami Apokalipsy byli chrześcijanie z Azji Mniejszej u schyłku starożytnego świata. Księga ma jednak wymiar ponadczasowy, uniwersalny. Ukazuje zmagania się zła i dobra, chaos i upadek ludzkości oraz przywracanie ładu i sensu świata w wymiarze ostatecznym. Apokalipsa św. Jana jest najbardziej tajemniczą księgą Nowego Testamentu, obfitującą w symboliczne wizje – obrazy , znaki, liczby . W literaturze polskiej wątek apokalipsy odnawia się nie tylko w licznych wizjach sądu ostatecznego, ale także w świadomości ludzi współczesnych w wymiarze historycznym i katastroficznym, np. okres II wojny światowej nazywano „apokalipsą spełnioną”.
Księga zawiera wizje apokaliptyczne i ma wyraźne piętno prorockie. W 7 wizjach proroczych ukazane są pod postaciami symbolicznych obrazów „dzieje przyszłych cierpień i końcowego triumfu”, kościoła i tych wiernych którzy doznali tego zbawienia na „Sądzie Ostatecznym”. „Księga Objawienia” należy do gatunku apokaliptyczno – prorockiego istniejącego w literaturze judajskiej dla której księga Daniela (proroka) jest wzorem. Stąd mamy skomplikowaną symbolikę, atmosferę napięcia i grozy, kosmiczną katastrofę zawikłaną myślą, która obraca się wokół przyszłości nieznanej i trudnej do przewidzenia . Wizje są środkami pozwalającymi przekazać treść nie jasną, skomplikowaną. Autor nakreślił w niej obraz ludzkości i dzieje Kościoła. Adresatami Apokalipsy byli chrześcijanie z Azji Mniejszej u schyłku starożytnego świata. Księga ma jednak wymiar ponadczasowy, uniwersalny. Ukazuje zmagania się zła i dobra, chaos i upadek ludzkości oraz przywracanie ładu i sensu świata w wymiarze ostatecznym. Apokalipsa św. Jana jest najbardziej tajemniczą księgą Nowego Testamentu, obfitującą w symboliczne wizje – obrazy , znaki, liczby . W literaturze polskiej wątek apokalipsy odnawia się nie tylko w licznych wizjach sądu ostatecznego, ale także w świadomości ludzi współczesnych w wymiarze historycznym i katastroficznym, np. okres II wojny światowej nazywano „apokalipsą spełnioną”.
