Tadeusz Różewicz, analiza wierszy: "Ocalony", "Lament", "Krzyczałem w nocy", "Cierń".

Tadeusz Różewicz – ur 9.Paźd.1921 w Radomsku

„OCALONY”- degradacja człowieczeństwa
- zanik indywidualizmu
- zezwierzęcenie (spójnik „i” do łaczenia antonimow )
- wojna doprowadzila do wymieszania sie pojęć ( cnotliwy – występny – słowa sprzeciwiaja sie, a on widzila takiego człowieka)
- ocalenie fiz = ocalenie duchowe
- prośba o powtórny akt kreacyjny ( topos genezyjski, kontekst biblijny)

„LAMENT” – wojna zniszczyła całe dziedzictwo kultury europejskiej
( nie widzial sw.franciszka, achillesa, hektora)
- sytuacja wydziedziczenia- nie posiadania bagażu kulturalnego
- „nie wierzę w przemiane wody w wino” – wyznanie nie wiary sugeruje , że ten człowiek, który wychodzi z doświadczeń wojny nie wierzy w Boga. – POEZJA ATEISTYCZNA

„KRZYCZALEM W NOCY” – wpływ doświadczenia wojny na człowieka , głownie na jego życie psychiczne:
- Człowiek, który przeżył wojne nie potrafi zapomnieć obrazów, które zobaczyl podczas niej
- Podm.lir. podczas snu widzi obrazy umarłych – skoro się o czym śni, tzn, ze wojna byla tak silnym przyzyciem dla psychiki , ze na zawsze z niej pozostanie. „Sny sa zawsze wyrazem podświadomosci”- FREUD – wojna weszla w podswiadomosc.

„CIERŃ” – wiersz o braku wiary – nie wiara może być równie głeboka jak wiara.
- Kreacja Boga Satarotestamentowego – GROźNEGO
- Kreacja Boga Nowego Testamentu – WYBACZAJACEGO, PRZYJACIELA
- Ktos, kto szuka w religii pocieszenia nie jest w stanie przekonać się do kreacji Boga grożnego . Natomiast wizja Boga usmięchniętego nie trafia do kogoś, kto przezżyl wojne.
- Ból nie wiary


CECHY RÓŻEWICZA:
- Wiersz nieregularny – bez rytmu, bez rymu, bez wlk.liter
- Język manifestacyjnie nie poetycki, ma to odzwierciedlać rozpad świata , kaleki jezyk = kaleki świat
- Liryka bezpośrednia „JA”
- Napięcia liryczne u Rózewicza zawsze powstaja na przeciu naszych oczekiwan z tym, co proponuje Różewicz