1.Sandro Botticelli - Narodziny Wenus - 1484 – 1486, renesans, tempera na płótnie 2. Tematem dzieła zaczerpnięty jest z antyku, Wneus - bogini piękna i miłości narodziła się z piany morskiej, do brzegu Cypry przypłynęła na muszli. Zefir i Hlorel - dwa wiatry dmuchają w jej stronę, w powietrzu unoszą się kwiaty dzikiej róży, jak symbol Wenus, po prawej stronie Hora podaje bogini czerwony płaszcz. Ukazana jest w pozie kontrapostu, jest to wenus Pudica, wenus wstydliwa. 3. Kolorystyka - szeroka gama barwna, barwy podstawowe, załamane, koloryt relatywny, linearyzm, kompozycja - prostokąt leżący, występują podziały kompozycyjne, kompozycja zamknięta, statyczna, lekko zdynamizowana przez ruchy postaci, gł kierunki horyzontale, dążąca do symetrii, centrum komp. - wenus, bliski kadr. perspektywa powietrzna, modelunek światłocieniowy, światłocień - źródło światła zewnętrzne, naturalne, pada z prawej strony, tem światła - chłodne, rozproszone, twardy modelunek światłocieniowy faktura gładka, swobodna. 5. Myslę, że Botticelli malując mityczną postać Wenus, uwspółczesnił ją do rysów twarzy mjego ulubonej modelki, zidealizował ją, nadał pejzaż w tle. ( typowe dla renesasu włoskiego w XV, XVI w. )
