Określ stosunek Wertera do natury. Jak zmienia się jego postrzeganie przyrody pod wpływem miłości do Lotty?

Werter miał zmienne poglądy co do natury. Raz widział ją w przeróżnych barwach. Jednak po wielu zmianach, jego spostrzeganie zaczęło się zmieniać. Wszystko kojarzyło mu się dziwnie, jakby źle. Chociaż to zadzwiające, że miał takie odczucia to prawda. Powinien raczej dobrze to odbierać, jako harmonię, ciszę, spokój, pozytywnie przedewszystkim. Jednak Wertet był innym człowiekiem. Naturą opisywał w mrocznych kolorach, samo przygnębienie nachodziło z jego słów. Argumentem za złą opinią natury stał fakt, że natura mu w niczym nie pomaga. To tylko element całej jakby nieznaczącej nic układanki. Nawet najpiękniejsze widoki nie były w stanie zaspokoić jego osoby. Nic nie działało na niego, tak jakby odeszła od niego całkowita wrażliwość, i optymistyczny pogląda na kolorowy świat. Jednak prawdą jest, że życie nie jest kolorowe. Bywają i ponure barwy tego świata. Stosunek bohatera do przyrody zmienia się wraz z upływem czasu. Werter popadając w coraz większą miłość do Loty, będąc nieszczęśliwym, zmienia swoje spojrzenie na świat. Zauważamy to w liście z 3 listopada. Spojrzenie na naturę i jej odbieranie jest całkiem różne od wcześniejszych, poeta krytykuje ją tutaj za niezmienność "...o, gdy ta wspaniała natura tak drętwa leży przede mną jak polakierowany obrazek, cała ta rozkosz nie może z serca mego przelać ani kropli szczęścia do mego mózgu". Werter próbuje ją tutaj określić jako nie znaczącą dla człowieka i nie mogącą wpłynąć na jego złe samopoczucie i zatroskanie. Już w jednym z wcześniejszych listów z dnia 18 sierpnia bohater określa naturę jako potwora i tak o niej pisze "Niebo i ziemia, i wszystkie twórcze siły otaczają mnie! Nie widzę nic nad wiecznie połykającego, wiecznie przeżuwającego potwora". Te różniące się refleksje i odczucia są odbiciem zmieniających się ciągle stanów emocjonalnych poety. Od momentu spotkania Lotty diametralnie zmienia się jego życie. Staje się człowiekiem ogarniętym miłością, która nie ma granic, która jest niezależna od wypadków, jakie mogą nastąpić w przyszłości. Rozpamiętywanie jej i świadomość, iż ślub i możliwość wspólnego życia z Lotą oddalają się, a w końcu stają się niemożliwe prowadzi do pogłębienia tej miłości. Ma ona jednak odmienny charakter w porównaniu z dzisiejszym pojęciem miłości, nie oznacza tylko ślubu, i wspólnego życia razem, a bazuje na prawdziwym uczuciu rodzącym się w duszy człowieka, które jest wieczne i nieprzemijające. Miłość ta jest czysto platoniczna. Werter jednak mówiąc o swoich doznaniach poświęca uwagę w głównej mierze sobie, własnym emocjom, doznaniom. Na nich koncentruje się jego świat. Cała dusza bohatera jest przepełniona postacią Loty. Początek miłości to dla Wertera nieopisane szczęście. Mam nadzieję że pomogłam i liczę na naj ;>