napisz o nawróceniu człowieka

Nawrócenie jest czymś niezbędnym, od czego nie można się wymawiać. Odrzucenie lub zlekceważenie drogi nawrócenia oznacza przegraną człowieka, na skutek której pogrąża się on w tym większym nieładzie oraz naraża na śmiercionośne niebezpieczeństwo życia bez Boga. Nawrócenie wymaga osobistej decyzji człowieka, której sedno stanowi przemyślenie dotychczasowego życia i jego właściwe ukierunkowanie na przyszłość. Jest to trudny i bolesny proces, najczęściej trzeba bowiem porzucić dawne przyzwyczajenia i nałogi. Ale to nie wystarczy! Nie można przecież poprzestać na żalu za grzechy i czynieniu pokuty, to znaczy na zerwaniu z tym, co złe, lecz należy się oprzeć na tym, co dobre. Zerwanie ze złem wymaga pokornego przyznania się do popełniania błędów i uznania wyrażonej w przykazaniach woli Bożej. Nagrodą za to jest nie tylko przezwyciężenie własnych słabości i rozerwanie sideł zła, lecz odnowienie nadwerężonych więzi z Bogiem oraz osiągnięcie spokoju ducha i wewnętrznej harmonii. Nawrócenie to „nowe stworzenie”.