Mój sąd nad Antygoną ocena postaci

Postawa Antygony  jest wyrazem romantycznego buntu przeciw tyranii, nie liczącej się z wiarą, przekonaniami i uczuciami jednostki. Dziewczyna jest gotowa poświęcić życie w obronie swych przkonań i wiary. W hardy sposó, jasno i dobitnie wygłasza swe racje. Przynaje się do popełnionego czynu z dumą : " Jam to spełniła, zaprzeczać nie myślę". Jak widać Antygona nie kryje, że wyżej stawia wiarę i przykazania boże, a lekceważy rozkaz świeżo wybranego lub mianowanego króla. Nie boi się śmierci, oswoiła się już z nią. Ona też pierwsza zarzuca Kreonowi, że jest tyranem, któremu ludzie się nie sperzciwają, bo się go boją. Odrzuca argumenty króla, różnicując jej braci, dla niej obaj są godni miłości. Ostatecznie i Antygona okazuje się wrażliwą, czułą dziewczyną, która prowadzona na śmierć żałuje życia i świata. Skarży się, bo nie zaznała miłości, cierpi z powodu nieszczęć, które spadły na jej rodzinę, ale też do końca jest przekonana o słuszności swego postepowania. Tragizm Antygony polega na tym, że podjęła "(...) wierną służbę i świętą", samotną walkę z wolą władcy w obronie uczuć rodzinnych, przekonań i wiary. Podejmując się pogrzebania brata, sprzeciwiając się władzy sprowadziła na siebie nieuchronną katastrofę. Odniosła moralne zwycięstwo po śmierci, gdy Kreon uznał wyższość jej racji. Liczę na naj ;)

Powtórka z lektur maturzystów

1) Sofokles – Antygona - Antyk
Historia opowiedziana przez Sofoklesa to literacka realizacja jednego z mitów tebańskich. Istotą tego dramatu, jak każdej tragedii antycznej, jest konflikt tragiczny – polega on na tym, że bohater musi wyb...