W zależności od typu surowca odróżnia się: masę celulozową drzewną, masę celulozową słomową, masę celulozową trzcinową. A w zależności od metody produkcji: masę celulozową siarczynową, masę celulozową siarczanową, masę celulozową sodową, itp. Masa celulozowa jest stosowana do produkcji wytworów papierniczych i przeróbki chemicznej na włókna wiskozowe oraz estry i etery celulozy. Myślę, że powinno być dobrze :)
- Masa celulozowa : to produkt otrzymywany w wyniku procesu, zwanego roztwarzaniem, polegającego na chemicznym traktowaniu roślinnego surowca włóknistego. Najważniejszym składnikiem masy celulozowej jest czysta celuloza. Towarzyszą jej: węglowodany, lignina, woski, tłuszcze i inne składniki surowców roślinnych, stanowiące zanieczyszczenia masy. W zależności od typu surowca odróżnia się: masę celulozową drzewną, masę celulozową słomową, masę celulozową trzcinową. A w zależności od metody produkcji: masę celulozową siarczynową, masę celulozową siarczanową, masę celulozową sodową, itp. Masa celulozowa jest stosowana do produkcji wytworów papierniczych i przeróbki chemicznej na włókna wiskozowe oraz estry i etery celulozy. - Masa włóknista : Ścier drzewny (miazga drzewna) - masa włóknista otrzymywana poprzez rozwłóknianie drewna, półprodukt do produkcji papieru. Otrzymywany jest z tzw. papierówki, drewna uzyskiwanego specjalnie na użytek przemysłu papierniczego. Włókno drzewne uzyskuje się poprzez proces rozwłókniania mechanicznego lub chemicznego. Do produkcji ścieru wykorzystuje się rozmaite gatunki drzew, w strefie klimatu umiarkowanego np. sosny, świerki i jodły; w klimacie cieplejszym - eukaliptusy. W Polsce wykorzystywane jest głównie drewno sosnowe i świerkowe. Drewno świerkowe i jodłowe jest mniej korzystne jako surowiec dla masy włóknistej ze względu na zawartość specyficznych komórek żywicznych, wyższe koszty upraw i obróbki. Ścier wykorzystywany jest do wyrobu wielu rodzajów papieru (w tym książkowego i gazetowego). Obecnie większość papieru produkowana jest z wykorzystaniem ścieru, w wyniku czego jest on mniej trwały od papieru produkowanego w oparciu o XIX-wieczne technologie wykorzystujące recycling starych ubrań i innych szmacianych odpadów.
