Naturalna szata roślinna została zniszczona, m.in. wskutek wypasu owiec; jej miejsce zajmują uprawy i pastwiska. Znaczne obszary kraju mają charakter bezdrzewnego stepu wtórnego, na którego obszarze niegdyś rosły lasy. Dawniej jedynymi obszarami pozbawionymi drzew były najsuchsze tereny Kotliny Aragońskiej i część Kotliny Nowej Kastylii, oraz niewielkie obszary Starej Kastylii. Obecnie na skutek dewastacji, obszary stepowe obejmują znaczne obszary. Niektóre suche regiony kraju podlegają powolnemu procesowi pustynnienia. Obecnie lasy w Hiszpanii 30% powierzchni, czyli nie aż tak mało, bo np. w Polsce udział lasów jest bardzo zbliżony do tych w Hiszpanii. Jednak tereny leśne uległy znacznej degradacji. Pomijając stepy, strefę roślinną Hiszpanii można podzielić na trzy strefy. Są to, lasy strefy wilgotnej obejmujące północną, a zwłaszcza północno-wschodnią część kraju gdzie wyraźnie zaznacza się wpływ Atlantyku; strefa lasów suchych na południu i południowym zachodzie, gdzie poza lasami występuje znana na całym obszarze śródziemnomorskim roślinność twardolistna: makia. Ostatni obszar to las górski, obejmujący rzecz jasna obszar Pirenejów, Gór Kastylijskich, Betyckich i innych obszarów, gdzie występuje piętrowość roślinno-klimatyczna. Tereny wilgotne na północy i na północnym wschodzie porastają lasy liściaste i mieszane, gdzie rosną takie gatunki jak dęby i buki, na terenach Galicji obszar pokryty jest bagnami i torfowiskami, które zajmują niewielki procent powierzchni kraju. Lasy trenów suchych to obszary występowania lasów liściastych do których należą takie gatunki jak: dąb ostrolistny, dąb korkowy, pinia. Tereny te porasta wspomniana wyżej makia. Na obszarach gdzie zniszczono lasy, a nie występują tam tereny rolnicze, rośnie poza makią, taki gatunki jak garigu i tzw. tomillares – formacje złożone przeważnie z wargowych roślin zielnych. Obszary wilgotniejsze strefy śródziemnomorskiej, czyli strefa nabrzeżna porośnięte są lasami dębowymi, gdzie rośnie wymieniony wyżej cenny dąb korkowych. Powszechne są także lasy sosnowe, oraz cyprysy. W wielu miejscach, zwłaszcza w pobliżu mórz, a także w obszarach miejskich rosną palmy. Tereny górskie pokryte są w zależności od wysokości różnymi formacjami roślinnymi. Obszary dolnych partii gór porastają dęby ostrolistne, korkowe, kasztany. W wyższych partiach gór tereny pokryte są łąkami górskimi, które wyżej ustępują miejsca górskiej tundrze i nagim skałom. Obszary niskich Pirenejów porośnięte są także lasami bukowymi i sosnowymi lasami atlantyckimi, które także miejscami występują w regionach nad Zatoką Biskajską.
