Stanisław Kostka  jego droga do świętości Pomorzecie mi Z góry dziekuje

Jego krótka, bo osiemnastoletnia droga życia z Rostkowa na Mazowszu, przez Wiedeń do Rzymu była drogą do świętości. “Żyjąc krótko, przeżył czasów wiele”. W tym jednym biblijnym zdaniu zawiera się cała treść życia św. Stanisława. W krótkim czasie zdołał osiągnąć ogromną dojrzałość powołania chrześcijańskiego i zakonnego. Wykorzystał dobrze czas da Dla Stanisława Kostki, który zapragnął zostać księdzem w zgromadzeniu jezuitów czas szybko biegł. Nie wszystko układało się po jego myśli. Rodzice nie chcieli zgodzić na to, żeby był zakonnikiem. Ojciec chciał, aby zdobył wykształcenie i wrócił do Rostkowa. Jednak pragnienie służenia Bogu było tak silne w młodym Stanisławie, że zdecydował się na ucieczkę z Wiednia. Po wielu perypetiach, przeprawach, kłopotach znalazł się w końcu w Rzymie. Tam ojcowie jezuici przyjęli go do swojego zgromadzenia Ojciec Stanisława nie dawał spokoju, wykorzystał wszystkie możliwości, by zapobiec tej decyzji. Nie udało mu się. Stanisław Kostka z radością realizował swoje powołanie. Był pilnym studentem, dobrym kolegą. Siłę do świętego i jednocześnie takiego zwyczajnego, młodzieńczego życia czerpał z kontaktu z Panem Bogiem. Na pierwszym miejscu była modlitwa, adoracja, udział w Eucharystii.