Charakterystyka Cześnika i Rejenta.

Zuzanna Radzimirska

Charakterystyka Cześnika i Rejenta
Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek to bohaterowie komedii Aleksandra Fredry pod tytułem "Zemsta". Są to osoby, które różnią się zarówno wyglądem jak i charakterem. Na zupełnie odmienny sposób zachowania wskazują nawet ich nazwiska. Można powiedzieć, że to dwa przeciwstawne żywioły:
„Jeden ogień, drugi woda, chcąc pogodzić, czasu szkoda’’.
Obydwaj są szlachcicami, więc podobnie się ubierają. Noszą żupany, kontusze, wysokie buty. Jednak wysoki, tęgi Cześnik jest przeciwieństwem drobnego Rejenta. Zamaszyste gesty i donośny głos Raptusiewicza kontrastują z powściągliwością w ruchach i spokojnym, cichym tonem wypowiedzi Milczka.
Cześnik i Rejent są sąsiadami. Pierwszy z nich wychowuje swą bratanicę Klarę ( i zarządza jej majątkiem), a drugi - swojego syna Wacława.
Choć mieszkają obok siebie, nie potrafią znaleźć wspólnego języka. Nienawidzą się i robią sobie na złość.
Cześnik ma temperament choleryka. Najpierw działa, później myśli. Dąży wprost do celu, nie umie planować ani knuć:
,, Wulkan nad to żywy diabeł, pali w tym Cześniku’’.
Rejent jest tylko na pozór cichy (Milczek) i uległy. W rzeczywistości ma bardzo silny charakter i wytrwale zmierza do wybranego celu. Nie przejmuje się uczuciami swojego syna i zmusza go do ślubu z Podstoliną. Działa sprytnie i podstępnie:
,, Czart słodki, cichy z kornym licem, ale z diabłem w duszy siedzi jak w
jamie’’.
Cześnik nie jest człowiekiem wykształconym, na co wskazują choćby braki w umiejętności pisania przez niego listu. Rejent, w przeciwieństwie do swojego rywala, jest bardzo wykształcony i inteligentny.
Milczek cały czas dąży wyłącznie do pomnożenia swojego majątku. Chce podnieść trochę swoją niską pozycję społeczną. Nie cofa się przed niczym, czego przykładem jest sfałszowanie przez niego zeznań murarzy, stawiających mur graniczny. Cały czas myśli o sobie, działa bardzo chytrze.
Raptusiewicz szczyci się swym patriotyzmem i zasługami żołnierskimi. Odgrywa rolę wielkiego pana, którym nie jest. Pokazuje Rejentowi, że jest od niego ważniejszy. Jest starym kawalerem. Nie ma nawet własnego domu i mieszka w części zamku należącym do jego bratanicy Klary.
Mimo wielu cech przeciwstawnych są również i takie, które ich łączą. Obaj wytrwale realizują swoje plany, nie kierując się przy tym szczęściem swoich podopiecznych. Obaj są przywiązani do majątku i jednakowo chciwi. Wystarczy im najdrobniejsza rzecz, aby doszło do kłótni. Każdy z nich ma swoje powiedzenie, którego często używa np. Rejent :
„Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgodzać trzeba”.
Wojnę między dwoma upartymi szlachcicami wygrał Cześnik. Zgodził się on na ślub Klary i Wacława (choć zrobił to z chęci zemsty ).
I to właśnie Raptusiewicz zyskał moją sympatię, gdyż jest on co prawda człowiekiem zbyt gwałtownym, ale za to szczerym. Na jego tle Rejent sprawia wrażenie człowieka złego i niegodnego zaufania. Poza tym postać Cześnika, w porównaniu z ponurą postacią Rejenta, wydaje mi się znacznie pogodniejsza. Uważam, że A.Fredro w swojej sztuce świetnie przedstawił charaktery obydwu szlachciców, a zestawiając tak różnych ludzi w parę uzyskał znakomity efekt komediowy. Tych fantastycznych postaci nie da się zapomnieć.