historia róźańca świętego

Matka Boża przekazała różaniec Św. Dominikowi, w roku 1213. Łączy się to wydarzenie z odniesieniem zwycięstwa na albigensami w południowej Francji. W czasach, w których żył św. Dominik, modlitwa "Ave Maria" składała się jedynie z pozdrowienia anielskiego i ze słów św. Elżbiety, a więc wyłącznie ze słów kierowanych do nas. Dopiero później, po Soborze Trydenckim, do modlitwy zostały dodane nasze słowa skierowane do Maryi.  Różaniec jest modlitwą domową, osobistą oraz wspólnotową. Tradycyjnie odmawiany był przez całe rodziny bądź wspólnoty zakonne. Połowa XV w. to początek tworzenia się bractw różańcowych, wspólnot ludzi gromadzących się na modlitwie. W drugiej połowie XV w. kolońskiemu kartuzowi Heirichowi von Kalkar przypisuje się oddzielenie 10 "Zdrowaś Maryjo" – modlitwą "Ojcze nasz". W 1571 r., papież Pius V przypisuje zwycięstwo pod Lepanto nad Turkami modlitwie różańcowej i ustanawia święto Matki Bożej Różańcowej, a wcześniej, w 1569 r., zatwierdza jednolitą formę różańca dla całego Kościoła (trzy części i piętnaście tajemnic). 

Wśród chrześcijan jako pierwsi sposób modlitwy zbliżony do różańca zastosowali pustelnicy.Za ojca różańca uważa sie św. Dominika kturemu ukazała sie Matyja przekazała rozpowszechnienie tej modlitwy na świecie.Kiedy 16 wieczna Europa była zagrożona napaścią muzułmanów papież KlemensXI wzywa wszystkich chrześcijan do modlitwy różańcowej a sprzymierzone wojska chrześcijańskie Europy dzięki tej modlitwie zwyciężają na morskiej bitwie pod Lepanto 7 pażdziernika 1571 roku.Na cześc tego zwycięstwa ten dzień zostaje ogłoszony Świętem Matki Różańcowej.