Dwudziestolecie międzywojenne stanowiło ważny okres kultury , rozwijającej się w odrodzonym niepodległym państwie. Duża rola silnie wyodrębnionej inteligencji utrwalała elitaryzm kultury , wspierający się ponadto na antydemokratycznym systemie szkolnym i klerykalnych wpływach , zwłaszcza na wsi. Chociaż państwo nie popierało dostatecznie rozwoju nauki i sztuki. Kultura narodowa wykazała dużą prężność zyskała niemałe osiągnięcia. Na rozwoju nauki odbił się brak podstaw materialnych. Mimo to rozwinęło się wiele instytucji naukowych. Sztuka osiągnęła rzetelny i różnorodny dorobek w rozmaitych dziedzinach. Nie uzyskała jednak określonego , jednolitego stylu jak np. Odrodzenie czy Romantyzm. Literatura piękna znacznie rozszerzyła skalę problemową i artystyczną , nawiązując do rozmaitych kierunków. W kształtowaniu się wyobraźni narodowej współdziałał teatr np.: wielkie inscenizacje , najbujniej rozwinęły się lekkie formy (operetka , kabaret , teatr muzyczny) Podobnie też wśród filmów polskich, choć nasza kinematografia miała duże osiągnięcia, przeważały obok filmów historycznych farsy i komedie muzyczne. W malarstwie duże wpływy zdobył zwłaszcza postimpresjonizm. Muzyka rozwinęła się głównie w kręgu wpływów K. Szymanowskiego. Twórczość artystyczna ograniczała się w znacznym stopniu niskim poziomem kultury masowej. Mam nadzieje że pomogłem
