Gospodarstwo domowe ?jest to jeden z podmiotów gospodarczych, jedna osoba lub kilka osób , które razem mieszkają i wspólnie utrzymują się. Podstawowym warunkiem istnienia gospodarstwa domowego jest zarabianie pieniędzy przez przynajmniej jednego z domowników. Osoby samotne, które utrzymują się samodzielnie, tworzą jednoosobowe gospodarstwa domowe. Gospodarstwa domowe dzieli się ze względu na : a) Liczbę osób w gospodarstwie: -jednoosobowe- tworzy je osoba, która utrzymuje się samodzielnie. -wieloosobowe-tworzą je osoby , które wspólnie się utrzymują. b) kryterium aktywności zawodowej i dochodów: -podsektor gospodarstw indywidualnych-gospodarstwa osób, które pracują najemnie. -gospodarstwa osób , które mają niezarobkowe źródło dochodów. -podsektor gospodarstw domowych pracodawców i pracujących na własny rachunek w rolnictwie. -podsektor gospodarstw domowych pracodawców i pracujących na własny rachunek poza rolnictwem. c) fazę rozwojową gospodarstwa domowego: - gospodarstwa samotnej, młodej osoby, - gospodarstwa młodego małżeństwa bez dzieci, - gospodarstwa młodego małżeństwa z dzieckiem lub dziećmi, - gospodarstwa małżeństwa w wieku 30-45lat, z dziećmi w wieku szkolnym (6-19lat) - gospodarstwa małżeństwa w wieku średnim (46-60lat) z dorastającymi i usamodzielniającymi się dziećmi, - gospodarstwa małżeństwa w starszym wieku po usamodzielnieniu się dzieci i opuszczeniu przez nie domu rodzinnego, - gospodarstwo samotnej starszej osoby. Gospodarstwa domowe spełniają wiele funkcji: ekonomiczną, oświatową, ochrony zdrowia , wychowawczą , reprodukcyjną , konsumpcyjną, produkcyjną. Głównym celem gospodarstw domowych jest zaspokajanie potrzeb członków gospodarstwa domowego. Członkowie gospodarstwa domowego dążą do poprawienia swojej sytuacji. Nigdy nie mogą zaspokoić wszystkich potrzeb , ponieważ zawsze pojawiają się nowe. Każde gospodarstwo musi regulować bieżące wydatki : żywność, opłaty i rachunki , koszty eksploatacji , odzież , usługi zdrowotne. Dopiero wtedy mogą przeznaczyć dochody na : wypoczynek, rozrywkę , dodatkowe dobra . Myślę że będzie naj .
GOSPODARSTWA DOMOWE Gospodarstwo domowe definiowane jest w spisach ludności jako zespół osób mieszkających razem i wspólnie utrzymujących się. Osoby samotne oraz mieszkające z innymi osobami, ale utrzymujące się oddzielnie, tworzą odrębne, jednoosobowe gospodarstwa domowe. W końcu maja 2002 r. w województwie było 434,1 tys. gospodarstw domowych, tj. o 35,1 tys. (8,8%) więcej niż w grudniu 1988 r. (p. tabl. I. 1). Liczba gospodarstw domowych w miastach wyniosła 220,5 tys. i zwiększyła się o 35,8 tys. (19,4%), zaś na wsi 213,6 tys. i zmniejszyła się 0,7 tys. (0,3%). W 2002 roku w skład gospodarstw domowych wchodziło 1285,2 tys. osób (99,1% ludności województwa), czyli o 6,7 tys. osób mniej niż w 1988 r. Liczba ludności miejskiej w gospodarstwach wzrosła o blisko 39,5 tys., natomiast na wsi zmniejszyła się o prawie 46,2 tys. Wielkość gospodarstw domowych – mierzona średnią liczbą osób w gospodarstwie – zmniejszyła się w stosunku do 1988 r. zarówno na wsi, jak i w miastach. W 2002 r. gospodarstwo domowe w miastach tworzyło średnio 2,66 osób, natomiast na wsi 3,27 osób. Porównując wielkość gospodarstw domowych w latach 1988 i 2002 należy zwrócić uwagę na duży wzrost odsetka gospodarstw tworzonych przez jedną osobę (o ponad 6 punktów procentowych) – patrz tabl. I.2 i wykres 10. Uwzględniając wiek osób tworzących gospodarstwa jednoosobowe można zaobserwować wzrost odsetka gospodarstw tworzonych przez osoby młode, przy jednoczesnym spadku udziału gospodarstw jednoosobowych tworzonych przez osoby starsze, będące w wieku 60 lat i więcej. Tak duże zmiany w strukturze gospodarstw jednoosobowych mogą być konsekwencją stosunkowo dużego „przepływu” osób z obiektów zbiorowego zakwaterowania do własnych lub wynajmowanych mieszkań. Dotyczy to takich grup ludności, jak studenci czy mieszkańcy hoteli pracowniczych, którzy przemieszczali się w związku z nauką lub pracą. Powstawaniu gospodarstw jednoosobowych sprzyja także odkładanie decyzji dotyczących zawierania małżeństw. Jednocześnie w 2002 roku zmniejszył się odsetek gospodarstw 3-4 osobowych i większych (o blisko 7,0 punktu procentowego). Biorąc pod uwagę liczbę osób tworzących gospodarstwa domowe sytuacja w miastach i na wsi jest zróżnicowana. W miastach najczęściej występowały gospodarstwa jednoosobowe (częściej niż co czwarte gospodarstwo), podczas gdy na wsi – gospodarstwa dwuosobowe. Na terenach wiejskich 2,5 razy częściej niż w miastach występowały gospodarstwa duże, pięcioosobowe i większe. Na wsi stanowiły one 24,2% ogółu gospodarstw, podczas gdy w miastach – 9,5% (patrz tabl. I.2). Wykres 10. Struktura gospodarstw domowych według wielkości w latach 1988 i 2002 Skład rodzinny gospodarstw domowych Spośród wszystkich gospodarstw domowych 330,3 tys. (tj. 76,1%) było tworzonych przez co najmniej jedną rodzinę. W tej grupie 303,8 tys. stanowiły gospodarstwa jednorodzinne (92,0% ogółu gospodarstw rodzinnych). Liczba gospodarstw dwurodzinnych wynosiła 25,4 tys., czyli 7,7% ogółu gospodarstw rodzinnych. Gospodarstwa składające się z trzech i większej liczby rodzin, których zbiorowość liczyła 1,1 tys., występowały
Polityka pieniężna a naturalna stopa procentowa (referat z przedmiotu polityka ekonomiczna państwa)
I. Wstęp
Przyjęta przez Radę we wrześniu 1998 roku Średniookresowa strategia polityki pieniężnej na lata 1999-2003 zakładała, że na koniec tego okresu inflacja nie przekroczy 4%. Cel ten został następnie skonkretyzowany w Założenia...
Być konsumentem. Podstawowe prawa i ich ochrona.
Nie jest to gotowy pisemny referat - takie informacje przedstaiwalem prowadzac lekcje nt ochrony konsumenta
Konsument – <łac. consumens, consumentis> spożywca; nabywca towarów na własny użytek, też nabywca usług
Konsument ma pr...