Dlaczego siedem? Znamy wszyscy biblijną historię o sześciu dniach stworzenia i o siódmym dniu, w którym Bóg odpoczął i który to dzień „pobłogosławił i poświęcił”. Organizm ludzki jest dobrze przystosowany do rytmu jaki narzuca cykl siedmiodniowy. Zupełnie nie wyobrażam sobie, że siedmiodniowego tygodnia mogłoby nie być, że każdy kolejny dzień miałby być taki sam i niczym nie różnić się od pozostałych, albo, że tydzień ma inną od siedmiu liczbę dni. Jednak z danych historycznych wynika, że w przeszłości obok siedmiodniowego tygodnia, w różnych rejonach świata i w różnych czasach, niekiedy albo wcale nie stosowano podziału czasu na tygodnie, albo bywały stosowane tygodnie o innej liczbie dni. Np. w starożytnym Egipcie tydzień liczył 10 dni. W Biblii znajdziemy teksty, z których wynika, że Hebrajczycy, którzy właśnie wydostali się spod niewoli egipskiej musieli przyzwyczaić się do siedmiodniowego tygodnia. W 16 rozdziale Księgi Wyjścia jest napisane, że Bóg zsyła Izraelitom mannę przez 6 kolejnych dni, a siódmego dnia manny nie ma. Jednocześnie wydaje polecenie, żeby przez 5 dni nie gromadzić zapasu na drugi dzień. Zgromadzona manna psuje się i jest niezdatna do jedzenia. Ponadto Bóg poleca, żeby szóstego dnia zebrać podwójną ilość i manna odłożona na siódmy dzień (sobotę) nie ulega zepsuciu, czyli w sobotę jest zjadliwa. Siódmego dnia niektórzy próbują ją zbierać, ale oczywiście manny nie ma. Dodam, że wydarzenia te miały miejsce jeszcze przed ogłoszeniem przez Boga dekalogu (10 przykazań), w którym czwarte (biblijne) przykazanie mówi: Pamiętaj o dniu szabatu... (Wj 20,8) Z kolei w starożytnym Rzymie popularny był tydzień ośmiodniowy. Przez 7 dni czynne były urzędy, a ósmy z kolei był dniem targowym. Taka sytuacja miała miejsce do początków pierwszego stulecia nowej ery. Definitywnie kres tym praktykom położył w 321 roku cesarz Konstantyn Wielki, który co prawda nominalnie przyjął chrześcijaństwo, ale jednocześnie wydał dekret zmieniający w chrześcijaństwie święcenie soboty na święcenie niedzieli. Próbowano jeszcze wprowadzić dziesięciodniowy tydzień w czasie Rewolucji Francuskiej. Niestety próba nie powiodła się. Także w Związku Sowieckim wprowadzono w ramach walki z cerkwią, w latach 1929-1940 zmianę, najpierw na pięciodniowy, a następnie na sześciodniowy tydzień. Po tym okresie przywrócono tydzień siedmiodniowy. Cykl siedmiodniowy może mieć luźne powiązanie ze stosowanym dawniej kalendarzem księżycowym. Obieg księżyca wokół Ziemi (od nowiu do nowiu) to około 29.5 dnia, a 4 fazy księżyca (nów, pierwsza kwadra, pełnia i trzecia kwadra) przypadają w dużym przybliżeniu co 7 dni. Warto zauważyć, że w biblijnym Starym Testamencie sabat (sobota) bywa czasem powiązany z nowiem księżyca. Np. w samej końcówce księgi Izajasza czytamy: Bo jak nowe niebiosa i nowa ziemia, które Ja uczynię, trwać będą przede Mną - wyrocznia Pana - tak będzie trwało wasze potomstwo i wasze imię. Sprawdzi się to, że każdego miesiąca podczas nowiu i każdego tygodnia w szabat, przyjdzie każdy człowiek, by Mi oddać pokłon - mówi Pan. (Iz 66,22-23)
skąd sie wziely niemieckie dni tygodnia????????????? prosze na jutro
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź