Opisz proces tworzenia tkanin lnianych metodą chałupniczą w XV wieku

Len - potoczna nazwa tkanin wytwarzanych z czystej przędzy lnianej lub z dodatkami włókien bawełnianych,wełnianych, poliestrowych itp. Dodatek włókien poliestrowych (elana) do lnu, zmniejsza podatność na gniecenie przy zachowaniu podstawowych cech tkaniny lnianej.       Tkanina, której historia sięga neolitu około 7500 p.n.e. (VIII tysiąclecie p.n.e.). Początkowo prawdopodobnie używano włókien lnu do zszywania skór lub jako sznurka. Pierwsze warsztaty tkackie, na których tkano len, to warsztaty pionowe. Tkanina lniana, w wyrafinowanej formie, bardzo cienka, przejrzysta, miała swój początek w starożytnym Egipcie, w okresie Starego Państwa ok. XXVII wiek p.n.e. - XXII wiek p.n.e. Zachowało się wiele malowideł i zapisów o produkcji lnu i jego wykorzystaniu przez starożytnych Egipcjan. Po raz pierwszy opisano go w Księdze Wyjścia 9,23-25, w której przedstawiono zniszczenie po gradobiciu lnu uprawianego w Egipcie: "Len i jęczmień zostały zniszczone, ponieważ jęczmień miał już kłosy, a len kwiecie". Wytwarzano różnej jakości płótno lniane, zależnie od przeznaczenia. Najdelikatniejsze i najczystsze tkaniny służyły do wystroju świątyń i na ubiory kapłanów i królów. Przez wieki wypracowano różnego rodzaju techniki wyrobu tkanin lnianych, ale postęp nastąpił po odkryciu w XIX w. metody przędzenia włókna lnianego na mokro (przędza mokroprzędna). Do dziś, ze względu na swoje walory, lniane tkaniny dekoracyjne i konfekcja odzieżowa uważane są za wyznacznik elegancji i wysoko cenione.