Wymień dzieła religijne i formy muzyki świeckiej w renesansie. 

Coraz większego znaczenia nabiera muzyka świecka. Najpopularniejsze formy to- madrygał, frotolla, caccia, chanson (w różnych odmianach rondeau, virelai, bergerette, ballade, musique mesurée), canzonetta, villancico, cillanella, villotta, a także świecka wersja motetu. Szczególnie popularna staje się pieśń towarzyszeniem lutni. Po raz pierwszy istotnego znaczenia nabiera muzyka czysto instrumentalna, pisana na zespół towarzyszący fletowi lub violi w takich formach jak toccata, preludium, ricercar, canzona, intabulation, oraz muzyka taneczna obejmująca bassedanza, pawanę, galliarda, allemande czy courante. W końcu epoki pojawiają się również formy zapowiadające operę - monodia, komedia madrygałowa i intermedium.   Orlando di Lasso-czołowy przedstawiciel muzyki religijnej