Biologia

mechanizmy obronne organizmu

Odpowiedź

izux

zależy jakiego np 1meduza - pażydełka 2skunks - śmierdząca ciecz 3ślimak - pianka (śluz)

chrycek01

mechanizmy obronne człowieka? jak tak to są takie: -Substancje, które ANTYGENY mają zdolność wzbudzania swoistych reakcji odpornościowych nazywamy ANTYGENAMI. Większość z nich nie stanowi części składowej organizmów. Ponadto, jeśli chodzi o antygeny drobnoustrojów i pasożytów, wydaje się ze nieograniczony jest zakres rodzaju cząsteczek, które mogą zachowywać się jak antygeny. Zarówno białka, węglowodany, lipidy, kwasy nukleinowe, związki organiczne jak i tez związki nieorganiczne mogą wzbudzać reakcje odpornościowe. Może to wydawać się przerażające, ale jest to prawdopodobne również dzięki ewolucyjnemu rozwojowi tego układu, który może reagować z zaskakująco duża liczba różnych mikroorganizmów. Porucz antygenów pochodzących z zewnątrz każdy organizm ma takie, które decydują o jego odmienności immunologicznej, np. antygeny decydujące o grupie krwi, antygeny zgodności tkankowej, antygeny nowotworowe. Z reguły organizm zna antygeny własne i nie reaguje na nie. Niekiedy jednak własne składniki organizmu mogą stać się autoantygenami. I staja się one przyczyna chorób autoagresyjnych (autoimmunoloogicznych), autoalergicznych. LIMOFICYTY - Limfocytami nazywamy wyspecjalizowane komórki, które rozpoznają antygeny. Po rozpoznaniu antygenu limfocyty mogą zachowywać się w rożny sposób. Niektóre limfocyty wydzielają do krwi i do ustroju białka zwane przeciwciałami. Przeciwciała wiążą się z antygenem, z którym limfocyt już wcześniej się zetknął i powoduje zniszczenie lub usuniecie antygenu. Inne limfocyty nie wydzielają przeciwciał, ale bezpośrednio niszczą drobnoustroje i pasożyty, mające na swojej powierzchni antygeny, z którymi limfocyty reagują. Jeszcze inne limfocyty produkują substancje, które aktywują inne komórki a niektóre mogą zwrotnie regulować aktywność tych limfocytów, które reagowały z antygenem inicujacym pobudzenie Limfocyty krążą po całym ciele i zorganizowane są w tkankę limfatyczna. Razem tworzą układ limfatyczny. Grasica jest jednym z centralnych narządów limfatycznych a drugim jest szpik kostny. ODPORNOŚĆ WRODZONA POWŁOKI ZEWNĘTRZNE - Zrogowaciała warstwa naskórka oraz nabłonki wyścielające przewody w organizmie stwarzają skuteczną fizyczna i chemiczna barierę dla drobnoustrojów. Przez błony śluzowe wydzielane są kwasy. W śluzie w łzach można spotkać enzymy takie jak lizozym, które trawią ściana komórkowa bakterii. Śluz składa się głownie z mucyny, długich rozgałęzionych cząsteczek węglowodanów, które maja odczyn kwaśny. Kombinacja różnych fizycznych właściwości sprawia, ze śluz zlepia się i zatrzymuje atakujące mikroorganizmy. W ten sposób może zapobiec przyłączeniu się mikoroorganizmow do receptorów komórek wyścielających nabłonków, przez które dostałyby się do tkanek. Może dojść do ich fizycznego usunięcia z wydzieliną np. z płuc. Bardzo pomaga przy tym kaszel i kichanie. TKANKI ZEWNĘTRZNE- Jeżeli już dojdzie do wniknięcia drobnoustroju to wysyłane są przeciwko nim lizozymy białka ostrej fazy i interferon. Białka ostrej fazy stanowią bardzo zróżnicowaną grupą, z których wiele wytwarzana jest przez komórki wątroby jak białko C-reaktywne, amyloid w surowicy, orozomukoid i laktoferyna. Niektóre maja złożoną strukturę i na miejscu ułatwiają fagocytozę. Inne syntetyzowane są w wątrobie i transportowane na miejsce stanu zapalnego(bardzo ważne odpowiedzi na zakażenia immunologiczne) Interferony (IFN) należą do dużej grupy o właściwościach hamujących replikacje wirusów Niektóre IFNa i IFNb mogą być wytwarzane przez komórkę a inne produkowane są przez limfocyty tych działanie jest szersze. Interferony są składnikiem naturalnej odporności i są również zaangażowane w odporności nabytej. Wirusy namnażając się w kom. Uniemożliwiają dostęp do nich limfocytów. KOMÓRKI FAGOCYTUJACE- Mikroorganizmy są fagocytowane przez dwie grupy -granulocyty wielojadrzaste obojetnochłonne (neutrofile). Krążą one bardzo szybko we krwi. - Układ monocytomakrofagowy monocyty we krwi i monofagi we wszystkich tkankach. Wątroba, śledziona, płuca, nerki i węzły chłonne zawierają duża liczbę monofagów. PRZECIWCIAŁA- Każda jednostka przeciwciała składa się z jednej lub kilku podstawowych jednostek, z których każda zawiera cztery łańcuchy peptydowe- dwa identyczne łańcuchy ciężkie (H) i dwa identyczne łańcuchy lekkie(L)- które są tak połączone, że tworzą literę Y. Oba ramiona maja taka samą strukturei są częścią cząsteczki, która wiąże antygen. Są rozniecę w anikokwasach tej części. Nazywamy te regionami zmiennym(V) i właśnie one decydują o swoistości przeciwciała. Są częścią cząsteczki, do której wiąże się antygen. Region stały(C) czaszeczki jest odmienny od obu ramion, ta część nie wiąże antygenu, a postrzegalne przeciwciała mało się w tej części różnią. Sale właśnie rozniecę w tym obszarze C pozwoliły na klasyfikacje przeciwciała różne klasy immunoglobin. Prezentują one rożna aktywność biologiczną, kiedy połączą się ze swoim antygenem. U człowieka mamy: IgM, IgA, IgD, IgE. H czyli część stała decyduje o przynależności cząsteczki immunoglobuliny do danej klasy, Łańcuch m wystepuje w IgG, a w IgA, d w IgD, a łancuch e w IgE. Każda komórka B wytwarzająca immunoglobuline okeślonej klasy, może zacząć produkowac immunoglobuline innej klasy. We wszystkich klasach immunoglobin występują łańcuchy lekkie typu k i l. Istnieje również trzecie ramie Fc. Dwa ramiona cząsteczki, które wiążą antygen nazywamy Fab. Cząsteczka Przeciwciała, aby mogła być eksponowana na powierzchni limfocytu B, jest syntetyzowana z dodatkowa domena na końcu Fc, umożliwiająca jej zakotwiczenie w błonie komórki.

Dodaj swoją odpowiedź

Biologia