1. Za: - Kościół katolicki dażył do zdobycia wpływów na terenach litewskich - bojarzy litewscy chcieli sobie zapewnić przywieleje takie jakie posiadała szlachta polska - szlachta polska marzyła o wielkich majątkach ziemskich na rozległych i słabo zaludnionych terenach Litwy (ekspansja gospodarcza) - interesy mieszczaństwa, które dążyło do unii gospodarczej i rozwoju handlu w obu krajach - poprzez koronę polską wielki książę litewski zapewniał sobie wyjątkową pozycję wśród członków dynastii Jagiellonów Przeciw unii występowali przede wszystkim Krzyżacy, gdyż chrystianizacja Litwy (ostatniego pogańskiego państwa w Europie) przez Polskę podważała sens istnienia Państwa Zakonnego. Początkowo przeciw unii polsko-litewskiej był książę Witold i niektórzy bojarzy litewscy - chcieli by Litwa zachowała suwerenność i samodzielność. Doszło do zerwania układu, ale unia pol-lit. przywrócona została w 1401 r. w Wilnie 2. Unia Wileńsko-Radomska (1401 rok) - potwierdzenie unii personalnej Polski i Litwy - książę Witold - dożywotnio Wielki Książę Litewski (po jego śmierci tytuł WKS miał wrócić do Jagiełły) - Jagiełło - Najwyższy Książę Litwy (władza zwierzchnia) - Witold zobowiązał się do wierności i pomocy królowi polskiemu - uznano suwerenność Litwy - uzgodniono, iż w wypadku śmierci króla polskiego nowy władca miał być wybrany w porozumieniu z bojarami litewskimi Unia w Horodle (1413 rok) - król polski z dynastii Jagiellonów był władcą dwóch równych sobie państw (punkt potwierdzający odrębność i samodzielność Litwy) -> wybierany Wielki Książę Litewski (mianowany przez króla polskiego w porozumieniu z panami Polski i Litwy) - zobowiązywała, że panowie polscy i litewscy będą wspólnie decydować o sprawach dotyczących obu państw na zjazdach w Mielniku - na litewskich bojarów katolików naciągnięte zostały te same przywileje co na szlachtę polską - ok. 50 rodów litewskich zostało przyjętych do polskich rodów heraldycznych - Litwa zobowiązała się, że nie będzie występowała przeciwko Polsce (nie będzie zawiązywała sojuszów z wrogami)
