zczego zbudowane są skrzypce

Pudło rezonansowe zbudowane jest najczęściej z płyt świerkowych i jaworowych (dwóch). Płyty mają wycięcia boczne w kształcie litery C. Na górnej stronie skrzypiec znajdują się dwa otwory w które przypominają literę f (otwory te nazywane są efami). Pomiędzy płytami najczęściej widnieje drewniany kołeczek zwany duszą. Przenosi on drgania z płyty górnej na dolna. Do pudła skrzypiec zamocowana jest specjalna szyjka, a na której znajduje sie najważniejszy elemten skrzypiec czyli gryf. Zwieńczeniem gryfu jest komora kołkowa zwykle zakończona główką w kształcie ślimaka (w niektórych przypadkach ma ona inny kształt). Struny skrzypiec, oparte na mostku napinane są za pomocą kołków (nazywam je motylkami) . Na skrzypcach są też śrubki służące dokładnemu dostrajaniu skrzypiec. Materiałem z którego buduje się skrzypce jest zazwyczaj metal. Ma on znaczny wpływ na intonacje i brzmienie instrumentu. Drugim zupełnie odzielnym elementem skrzypiec jest smyczek. Jest to prawie zawsze wykonany z drewna, sprężysty pręt, na który naciąga się włosie. Włosie z początku umieszczane jest w główce smyczka, a po drugiej stronie smyczka - w żabce (co za ładne nazwy). Żabka jest zwykle drewniana, ale może być też plastikowa. Zdarzają się także żabki z kości słoniowej. Na końcu żabki znajduje się śrubka, która służy do odpowiedniego naciągnięcia włosia. Skrzypce posiadają cztery struny. Dźwięki (bez kładzenia palców na struny) to odpowiednio - g (196Hz), d1 (293,7Hz), a1 (440Hz), e2 (659,3Hz). Skrzypce obejmują zakres dźwięków od g do e4.