Greka dominowała w większości Europy, w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie od III wieku p.n.e. do III wieku n.e. Zaczęto jej używać na tak szeroką skalę w okresie podbojów Aleksandra Macedońskiego i to właśnie jego wyczyny spowodowały rozwój greki. Łacina była językiem ojczystym Rzymian, logiczne więc jest, że w miarę rozszerzania się ich imperium coraz więcej ludzi posługiwało się tym językiem. Jednak w tym samym okresie drugim językiem Imperium Rzymskiego nieoficjalnie stała się greka. W związku z tym łacina zaistniała jako dominujący język dopiero w IV wieku n.e., gdy przełożono na nią Biblię. Rola łaciny zaczęła zanikać dopiero w XVII wieku, lecz w języku naukowym i medycznym jest używana do dziś. Język francuski wywodzący się z łaciny zaczął dominować w XVIII wieku w związku z dominacją Francji w Europie (koniec XVIII wieku i początek XIX - Napoleon Bonaparte). Jako język międzynarodowy przestał fukcjonować w latach 70 XX wieku ustępując miejsca językowi angielskiemu, który panuje do dziś.
