KOSMOGONIA (gr. [kosmogonía] – powstawanie świata; od: [kosmos] – porządek, ład, wszechświat; [goné] – rodzenie; [gígnesthai] – stawać się, powstawać) – opowiadanie (tzw. mit kosmogoniczny) opisujące powstanie świata oraz człowieka (często związane z teogonią), które w wyjaśnianiu początku odwoływało się albo do stworzenia ex nihilo, albo do różnych form emanacji; określenie procesu powstawania świata przedstawionego w tym opowiadaniu; w naukach przyrodniczych teoria opisująca genezę wszechświata. Utwory Horacego są uniewersalne , ponieważ przekazują treści ponadczasowe, zrozumiałe dla każdego, niezależnie od wieku, pochodzenia i narodowości, aktualne dla nas, dla tych, którzy byli przed nami i będą po nas. Uniwersalizm jego utworów polegał na łączeniu w nich filozofii epikurejskiej i stoickiej. Artyzm w pieśniach Horacego przejawia się jego umiejętnością używania środków artystycznych, językowych i stylistycznych. Kompozycja jego wierszów jest artystycznie doskonała. Źródło: http://pl.shvoong.com/social-sciences/education/1907009-na-czym-polega-artyzm-uniwersalizm/#ixzz2BZ9ypN8c Homo viator, topos człowieka w drodze, w podróży, w wędrówce pełnej przygód, także pielgrzym, emigrant, bardzo popularny w kręgu cywilizacji śródziemnomorskiej; literacką realizacją homo viator jest np. Odyseusz(bohater eposu Homera) jako archetyp “wędrowca dośrodkowego”, wracającego do rodzinnej Itaki. Homo viator na różne sposoby bywa źródłem inspiracji dla twórców, np. w powieści Ulisses Joyce’a, w sonetachDu Bellaya, w operze Il ritorno d’Ulisse in patria z muzyką C. Monteverdiego, w dramacie G. Hauptmanna Łuk Odyseusza, w poezji G. Seferisa, w powieści N. Kazandzakisa Odyseja, w dramacie S. Wyspiańskiego Powrót Odysa, we współczesnej liryce polskiej.
1. omów poemat kosmogoniczny. Na czym polega jego uniwersalizm? 2. Topos homo viatar w Biblii.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź