Od kiedy orzeł stał się symbolem całej Polski i po jakim wydarzeniu? Pilne pomocy!

Według legendy założyciel państwa Polan, Lech, podczas postoju w okolicach Poznania ujrzał pod wieczór sporych rozmiarów gniazdo na drzewie. Znajdował się w nim biały orzeł z trzema pisklętami. Gdy Lech przyglądał się mu, orzeł rozpostarł skrzydła na tle nieba czerwonego od zachodzącego słońca. Lech zachwycił się, postanowił tam osiąść, umieścił orła w swym herbie, a miejsce na pamiątkę nazwał Gniezdnem (obecnie Gniezno) od słowa gniazdo. Historia ta będąca częścią legendy o Lechu, Czechu i Rusie pierwszy raz spisana została wKronice wielkopolskiej napisanej po łacinie w 1273[9] oraz w „Kronice Dalimila” spisanej w języku czeskim w 1319.Informacje o orle jako godle Królestwa polskiego zanotowane zostały przez polskich pisarzy historycznych. Zanotował ją Jan Długosz w swoich Annales seu cronicae incliti Regni Poloniae(pol. Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego) pisanych w latach 1455-1480[10]. W tekście autor wskazał na podobieństwa do godła państwa Rzymskiego. Legendę o Lechu oraz orle zakładającym gniazdo wspomniał także w 1555 roku w swoim dziele De origine et rebus gestis Polonorum (pol. O pochodzeniu i czynach Polaków) polski historyk Marcin Kromer[11].Niektórzy uczeni upatrują w legendzie podania o założeniu Rzymu przez Romulusa i Remusa. Jej elementem jest auspicjum, starożytny rytuał wnioskowania z lotu ptaków drapieżnych (np. orła) o aprobacie bogów dla podjętych zamierzeń.Mniej romantyczna wersja zakłada, że Polanie mogli przyjąć emblemat orła jako symbol mocy (orzeł był towarzyszem Jowisza i nosicielem jego piorunów) wzorując się na cesarstwie rzymskim, lub po 800 roku jego następcy, Świętym Cesarstwie Rzymskim, od którego symbol orła przejęło wiele europejskich państw. Znak był znany wśród Polan głównie ze zdobnictwa celtyckiego lub rzymskich monet, docierających na ich ziemie szlakiem bursztynowym[1].

Legendarny Lech postanowił osiąść na terenach równinnych, o dobrych glebach i łagodnym klimacie oraz licznych jeziorach i rzekach. Miejsce to nazwał Gniezno od słowa gniazdo. Jan Długosz w dziele Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego pisał:Tam bowiem po raz pierwszy książę i rodzic Polaków, Lech rozbiwszy obozowisko zaniechał koczowania i postanowił, że tu gniazdo będzie dla niego i starszyzny i tu wzniesiona zostanie siedziba książęca i że pozostanie tu na stałe. Tutaj znalazł na wysokich i wyniosłych drzewach orle gniazdo. Ponad sto lat później inny kronikarz, Marcin Bielski dodawał: Stądże na chorągwiach swych kazał kłaść Orła białego za Herb, a od tegosz czasu to Królestwo Polskie tego kleynotu używa. W XVII w. Marcin Kromer potwierdzał, że herb ten Lech książętom i królom polskim zostawił, orła białego rospiętymi skrzydłami w górę wyniesionego.Legenda o powołaniu polskiego godła ma swoje historyczne uzasadnienie. Historia symboli narodowych: godła, herbu, barw narodowych jest nierozerwalnie związana z ciemniejszą stroną dziejów. W czasach kiedy grupy ludzi zaczęły ze sobą walczyć pojawiły się znaki bojowe. Znaki te pomagały rozróżnić strony walczące, wyznaczały miejsce zbiórki, wskazywały kierunek natarcia. Pierwszymi znakami bojowymi były chorągwie. Z czasem na polu walki pojawiła się ciężka jazda. Jednak zbroje które okrywały rycerzy były do siebie podobne, a hełmy zakrywały głowę i twarz. Odróżnienie sojusznika od wroga stało się niemożliwe. Pojawiły się więc różnobarwne proporce, często z prostym rysunkiem, przyczepiane do włóczni. Dzięki temu rycerze okuci w zbroje mogli się rozpoznawać na polu bitwy. Kolory i znaki z proporców zaczęto przenosić na tarcze. Znak czyli godło były wybierane pod kątem odpowiedniej symboliki. Mogły pokazywać przymioty władcy lub rycerza, takie jak siła, odwaga, waleczność. A od najdawniejszych czasów symbolami tych cech był lew – król zwierząt i orzeł – król przestworzy. I tak orzeł, obok wizerunku lwa, stał się jednym z najpopularniejszych znaków herbowych.Ciekawostki w tym miesiącu   1DLACZEGO POLACY CIESZĄ SIĘ DUŻĄ SYMPATIĄ LUDÓW KAUKAZU. O ZAPOMNIANEJ HISTORII POL... 2O JEDYNYM KRAJU, KTÓREMU POLSKA WYPOWIEDZIAŁA WOJNĘ W XX WIEKU. PRZECIWN... 3NIEZNANA HISTORIA POLSKO-SZKOCKA. O TRZYDZIESTU TYSIĄCACH RODZIN SZKOCKICH, KTÓRE ... 47 NAJWAŻNIEJSZYCH WYDARZEŃ W HISTORII POLSKI WG HISTORYKÓW II RP 5JAK W 1951 R. POLSKI RZĄD „PODAROWAŁ” SOWIETOM ZIEMIE BOGATE W&NB...  6ZAKUP ALASKI – DLACZEGO AMERYKANIE POWINNI PODZIĘKOWAĆ POLAKOM 7W USA KPIONO: „POLSKI WYKRYWACZ MIN? TRZEBA TUPNĄĆ NOGĄ”. NIE WIEDZIAN... 8REWOLUCYJNY WYNALAZEK POLAKA, KTÓRY MÓGŁ PODBIĆ ŚWIAT. JEDNAK W POLSCE NATRAF... 9W TYM MIEJSCU ZGINĘŁY SETKI TYSIĘCY ŻOŁNIERZY. OBECNIE MIESZKAŃCY TWIERDZĄ, ŻE&NBS... 10KIM BYLI PRZODKOWIE ANDRZEJA DUDY. POLSKA RODZINA O SILNYCH TRADYCJACH PATRIOTYCZNYCH Denar Princes Polonie – bite przez Bolesława ChrobregoZnak orła dotarł na ziemie polskie na monetach rzymskich, wraz z kupcami handlującymi na szlaku bursztynowym. Nie wiadomo kiedy zaczęto go używać jako znaku lub motywu dekoracyjnego. Srebrny denar Bolesława Chrobrego był najwcześniejszą polską monetą, na której widnieje znak orła. Został wybity w 1000 r. po spotkaniu z cesarzem Ottonem w Gnieźnie. Pierwszą wzmiankę o znaku orła znajdujemy w kronice Wincentego Kadłubka, który pisze, że w bitwie z wojskiem ruskim pod Brześciem w 1182 r. Kazimierz Sprawiedliwy walczył pod znakiem zwycięskiego orła, symbolem królewskiej dostojności. W czasie rozbicia dzielnicowego znak orła był w Polsce dobrze znany i popularny – używali go niemal wszyscy książęta piastowscy – na Śląsku, w Małopolsce i w Wielkopolsce, również na Kujawach i Mazowszu. Kiedy pod koniec XIII wieku trzej książęta podjęli próbę zjednoczenia ziem polskich sięgnęli po znak orła. Książę wrocławski Henryk Probus, książę wielkopolski Przemysł II i książę kujawski Władysław Łokietek na swoich pieczęciach, udostojnili orła koroną.Orzeł na pieczęci majestatycznej Przemysła II, 1295Polska jest chyba jedynym krajem w Europie, który może precyzyjnie określić datę narodzin swojego godła. 26 czerwca 1295 r. w Gnieźnie, po koronacji Przemysła II, znak orła stał się herbem zjednoczonego na nowo Królestwa Polskiego. Wizerunek orła Przemysła zachował się na jego królewskiej pieczęci, która widnieje na dokumencie z sierpnia 1295 r. Na pieczęci Przemysła widać monumentalnego orła z koroną, otoczonego łacińskim napisem reddidit ipse Deus victricia signa Polonis (Sam Wszechmocny przywrócił Polakom zwycięskie znaki). Orzeł w koronie stał się symbolem suwerenności i jedności państwa.Wizerunek polskiego orła zmieniał się przez wieki. Po zawarciu unii z Litwą, od czasów panowania Władysława Jagiełły znakowi orła towarzyszy herb Litwy – jeździec na koniu czyli Pogoń. Niektórzy królowie dodawali herby swoich rodów, inni władcy na piersi orła umieścili swoje monogramy.W czasie zaborów symbol orła był wyznacznikiem ciągłości państwa polskiego, symbolem dążenia do suwerenności. W czasie I wojny światowej państwa zaborcze wykorzystywały wizerunek orła chcąc pozyskać przychylność Polaków dla swojej polityki. Do annałów przeszedł np. rysunek, na którym żołnierze niemiecki i austriacki w 1916 r. uwalniali z klatki białego orła.W 1917 r. rozporządzeniem generał-gubernatora warszawskiego została wprowadzona marka polska, która stała się jedynym prawnym środkiem płatniczym na ziemiach Królestwa Polskiego, które pozostawały pod okupacją niemiecką. Awers banknotów, emitowanych przez Polską Krajową Kasę Pożyczkową, zdobił piękny renesansowy orzeł, bardzo podobny do zygmuntowskich orłów z wawelskich arrasów. Było to pierwsze, oficjalne urzędowe zastosowanie godła od upadku powstania listopadowego. Na banknotach marki polskiej emitowanych już w wolnej Polsce, orzeł występował obok wizerunku królowej Jadwigi Andegaweńskiej lub Tadeusza Kościuszki.W wyniku rozbiorów Polska straciła niepodległość, przestała być monarchią i korona na głowie Orła Białego straciła swoje symboliczne znaczenie. Korona stała się tematem dyskusji i sporów wśród różnych grup politycznych, niektóre z nich – demokratyczne i republikańskie – odrzucały koronę jako symbol dawnej, sarmackiej i szlacheckiej Polski. I tak orzeł bez korony występował na sztandarach Towarzystwa Demokratycznego Polskiego w Paryżu, w symbolice powstania krakowskiego w 1846 r. W czasie powstania styczniowego zdarzały się oddziały, którym patronował orzeł bez korony. Korony pozbawione były również orzełki na maciejówkach strzelców I Kompanii Kadrowej, kiedy ruszali z Krakowa na wojnę w sierpniu 1914 r. Co prawda dwa lata później orzełki legionowe odzyskały koronę, ale Józef Piłsudski do końca życia nosił maciejówkę z orłem bez korony.[…] Za herb Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się znak orła białego z głową zwróconą w prawo (dla patrzącego w lewo), ze skrzydłami wzniesionemi do góry, ze złotemi szponami, z koroną i dziobem w czerwonem polu prostokątnem. […]– tak ustawa z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej określiła wygląd polskiego godła.  Oficjalne godło RP przypominało orła Stanisława Poniatowskiego i było używane do 1927 r. , kiedy powstała nowa wersja według projektu Zygmunta Kamińskiego.W 1944 r. władze komunistyczne usunęły koronę z głowy orła. Niezbyt udany projekt Janiny Broniewskiej z 1943 r., powszechnie zwany „kuricą” wzorowany był na książęcym sarkofagu władców polskich pochowanych w Płocku i obowiązywał do       1952 r., kiedy to w konstytucji z dn. 22 lipca opublikowano oficjalny herb Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Był to wiernie przerysowany projekt Z. Kamińskiego, tyle że pozbawiony korony.Sejm PRL X kadencji (tzw. Sejm kontraktowy), na swoim ostatnim posiedzeniu w dniu 29 grudnia 1989 r. zmienił konstytucję przywracając dawną nazwę państwa -Rzeczpospolita Polska i herb Orzeł Biały w koronie.P.S. Utwór Władysława Bełzy Katechizm polskiego dziecka w 1951 roku objęty był zapisem cenzury i podlegał natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.