Apostrofa-bezpośredni, często uroczysty zwrot osoby, pojęcia, przedmiotu stosowany w utworze poetyckim. Wykorzystuje się go w celu wywołania określonego wrażenia odbiorców, wprowadzenie nastroju np: " Moja droda", "Litwo, Ojczyzno moja" "Młodosci!tobie nektar żywota"," Gościu, siadz pod mym liściem, a odpocznij sobie". Anafora- to powtórzenie wyrazu , lub grupy wyrazów na początku wersu,zdania, strofy. Cel zastosowania: - zwrócenie uwagi czytelnika na cechę, osobę, zjawisko,czynności, która została zapisana w anaforze. -podkreślenie ważności tej cechy, - rytmizacja wiersza -zaskoczenie czytelnika Przykład: " Twarde żelazo z wielkim topione kłopotem, Twardy dyjament żadnym nie pożyty młotem"
Apostrofa - uroczysty, bezpośredni zwrot do adresata, najczęściej fikcyjnego, np. do osoby zmarłej, bóstwa, abstrakcyjnego pojęcia lub upersonifikowanego zjawiska, nadający wypowiedzi patetyczny charakter. Przykłady: "Litwo! Ojczyzno Moja!Ty jesteś jak zdrowie[...]!" "Młodości! Tobie nektar żywota[...]" Adam Mickiewicz Anafora - środek stylistyczny polegający na powtórzeniu tego samego wyrazu bądź kilka wyrazów na początku kolejnych wersów lub strof. Przykłady: szybko, zbudź się, szybko, wstawaj. Szybko, szybko, stygnie kawa! Szybko, zęby myj i ręce! (...) [Danuta Wawiłow - "Szybko"] To ja, Kasandra. A to jest moje miasto pod popiołem, A to jest moja laska i wstążki prorockie, A to jest moja głowa pełna wątpliwości. (Wisława Szymborska – "Monolog dla Kasandry")Liczę na naj! :P Pozdrawiam :-))