Jerzy Adam Forster i Jego syn . Forster był ważną postacią epoki oświecenia w Niemczech. Korespondował z większością jego promotorów w tamtym okresie, włączając w to jego bliskiego przyjaciela Georga Christopha Lichtenberga. Jego idee i osobowość miały ogromny wpływ na Alexandra von Humboldta – jednego z ważniejszych naukowców XIX wieku. Gdy w roku 1792 Francuzi zajęli Moguncję, Forster został jednym z założycieli Klubu Jakobinów w tym mieście i zaczął grać jedną z kluczowych ról w założonej wtedy Republice Mogunckiej, która była pierwszym państwem o ustroju republikańskim na terenie Niemiec. W lipcu 1793 roku, kiedy koalicja sił pruskich i austriackichodzyskała panowanie nad miastem, Forster służący wtedy w Paryżu jako członek delegacji młodej Republiki Mogunckiej, został edyktem cesarskim pozbawiony praw i skazany na wygnanie z obszaru imperium. Nie mogąc wrócić do Niemiec, oddzielony od przyjaciół i rodziny w wyniku udaru zmarł w Paryżu w 1794.
Benedykt Polak (ok.1200-ok.1280), franciszkanin z Wrocławia, towarzysz Jana z Pian del Carpini w jego podróży (1245-1247) do chana mongolskiego Gujuka w Karakorum (Azja Środkowa). Wrażenia z odbytej podróży relacjonował osobiście papieżowi Innocentowi IV i wraz z Janem sporządził jej opis “De itinere Fratrum Minorum ad Tartaros” (1839). Krzysztof Pawłowski (? – 1603). Był kupcem i podróżnikiem. W 1596 roku wyruszył z Lizbony naokoło Afryki do Indii. Z listów pisanych do przyjaciół w Krakowie zachował się tylko jeden (z 1596 roku) w którym opisał drogę morską z Portugalii i dał interesujący opis Indii. Zmarł w Persji. Krzysztof Arciszewski Najwybitniejszy przedstawiciel wiedzy technicznej w Polsce w XVII w., admirał i wódz Holendrów w Brazylii, generał artylerii za Władysława IV i Jana Kazimierza, zdolny inżynier i budowniczy, znakomity organizator. W 1623 roku udał się do Holandii, gdzie studiował inżynierię wojskową i artylerię. Karierę wojskową rozpoczyna w służbie holenderskiej, biorąc udział w obronie twierdzy Bredy. W 1629 roku zaciągnął się w stopniu kapitana do wojsk Kompanii Zachodnio-Indyjskiej. Wysłany do Brazylii (w czasie wojny Holendrów z Portugalią i Hiszpanią) bierze udział w licznych bitwach, osiągając szereg zwycięstw i zdobywając stopień generała artylerii i admirała sił morskich Brazylii. Do najwybitniejszych czynów Arciszewskiego w tym okresie należą: udział w oblężeniu fortu Nazareth i Porto Calvo oraz zdobycie silnie umocnionego fortu Arrayal (Castello Real). Po powrocie do Polski otrzymuje w 1646 roku nominację na generała artylerii koronnej. Przeprowadził wiele doniosłych reform i udoskonaleń w dziedzinie artylerii, fortyfikacji i budownictwa wojskowego. Na rozkaz królewski zbudował mostołodzie (pontony), które miały służyć do przeprawy przez Dniestr, Prut i Dunaj -na wypadek wojny z Turcją. W czasie wojen kozackich kierował obroną Lwowa, brał udział w odsieczy Zbaraża. Wyróżnił się zwłaszcza pod Zborowem, gdzie kierował pracami fortyfikacyjnymi i mostowymi (m.in. przeprawą przez rzekę Strypę). Podczas pobytu w Brazyli sporządził liczne mapy tego kraju.
