Na reformację we Francji niezwykle istotny wpływ miał. system filozoficzny, pochodzącego z Francji, Jana Kalwina. Drogę do wydarzeń związanych z powstaniem nowej religii utorowali humaniści. Jeszcze przed wystąpieniem Marcina Lutra we Francji popularnością cieszyła się Biblia. Na tym polu szczególne zasługi mieli humanista Lefèvre d’Étaples oraz wydawca Robert Estienne. Król Franciszek I nie zajął wobec nowych prądów zdecydowanego stanowiska. Wydawał się sprzyjać reformatorom, mając na uwadze swoich protestanckich sprzymierzeńców na terenie Niemiec, ale także w prowadzonej polityce wewnątrzpaństwowej był przeciwnikiem reformacji. Ostatecznie wrogie nastawienie do reformacji wzięło górę. Rozpoczęły się prześladowania heretyków. W 1545 r. dokonana została krwawa masakra waldensów, którzy przyjęli kalwinizm. Rok później 3 sierpnia na stosie zginął poeta i humanista – Etienne Dolet, za rozpowszechnianie dzieł Erazma z Rotterdamu. Szczytowym przejawem prześladowań zwolenników reformacji za panowania Franciszka I było aresztowanie 61-osobowego synodu protestanckiego w Meaux, z którego później 14 osób spalono na stosie, reszta natomiast została skazana na tortury i więzienie.
