inflacja rodzaje skutki i sposoy zapobiegania

Rodzaje : Inflacja może przybierać różne rozmiary i w zależności od jej wielkości wyróżniamy: • Inflację pełzającą (do kilku % w skali rocznej), nie powodującą zakłóceń w przebiegu procesów gospodarczych, poddająca się kontroli. • Inflację kroczącą (z reguły do kilkunastu % rocznie), gdy oczekiwania inflacyjne wywołują określone zachowania podmiotów gospodarczych wzmagające ten proces, przy czym zaczyna się ona wymykać spod kontroli. • Inflację galopującą (powyżej 20%), powodująca narastające zakłócenia w przebiegu procesów gospodarczych, osłabienie systemów motywacyjnych, a w rezultacie zahamowanie życia społecznego. inflacja galopująca (zwana także superinflacją), to taki wzrost ogólnego poziomu cen, który powoduje narastanie perturbacji w procesie reprodukcji makroekonomicznej. Stanowi ona poważne zagrożenie dla procesów wzrostu gospodarczego. Z reguły wymyka się ona spod kontroli państwa. Jej negatywną stroną jest to, że przyczynia się ona do erozji systemów motywacyjnych. • Hiperinflację, gdy natężenie procesów inflacyjnych uniemożliwia racjonalne gospodarowanie z powodu niemożności prowadzenia rachunku ekonomicznego, planowania działań gospodarczych, nieskuteczności systemów motywacyjnych, co prowadzi do anarchizacji życia społecznego. • Megainflację (powyżej 100%), to taki poziom inflacji, w którym rząd i Bank Centralny nie ma żadnej kontroli nad podażą pieniądza, a uruchamia się czarna strefa gospodarcza. W literaturze przedmiotu wyróżnia się cztery główne źródła powstawania inflacji: • Inflację popytową, która jest wynikiem nadmiernej ilości pieniądza w obiegu. Jej źródłem mogą być nadmierne wydatki państwa, nie znajdujące pokrycia w dochodach (inflacja budżetowa), nadmierna kreacja pieniądza kredytowego (inflacja kredytowa) lub nadmierny w stosunku do wzrostu produkcji, wzrost cen (inflacja płacowa) • Inflację podażową, jej przyczyny tkwią w samym procesie produkcji – przede wszystkim w jej rosnących kosztach spowodowanych wzrostem cen • Inflację kosztową związaną ze wzrostem kosztów produkcji • Inflację strukturalną – źródło powstania wynika ze zmian struktury gospodarczej danego kraju w określonym czasie w szczególności dotyczące gospodarek tych krajów, które przechodzą od gospodarki centralnie planowanej do gospodarki rynkowej. Skutki :  Inflacja zwłaszcza dwu i więcej cyfrowa bywa zabójcza dla gospodarki danego państwa. Rodzi niepewność w przewidywaniu zysków, zniechęca do podejmowania inwestycji, jej wzrost powoduje wzrost stopy procentowej, spadek zainteresowania kredytami, co wpływa niekorzystnie na inwestycje. Inflacja na dłuższą metę prowadzi do dewaluacji waluty i podrożenia importu, co powoduje dalszy wzrost cen krajowych. Wpływa również negatywnie na rynek papierów wartościowych i zakłóca tym samym działalność całego systemu finansowego państwa. Obniża też realne dochody ludności, wprowadza niepewność jutra. Mniejsze znaczenie ma inflacja pełzająca, czyli jednocyfrowa, w ograniczonych ilościach jest nie do uniknięcia i może stymulować dodatnio rynek krajowe, a nadmierne jej zwalczanie może doprowadzić do recesji. Dużo gorsze efekty może budzić inflacja galopująca, czyli dwucyfrowa, może się ona wymknąć spod kontroli państwa i Banku Centralnego i wejść w fazę hiperinflacji trzycyfrowej, co działa destrukcyjnie na gospodarkę i destabilizująco na stosunki społeczno-polityczne. Skutkiem inflacji w gospodarce narodowej jest wystąpienie całego szeregu zjawisk mających zdecydowanie negatywny wpływ na jej funkcjonowanie. Mają one zarówno charakter ekonomiczny, jak i społeczny, psychospołeczny i polityczny. Część z nich daje się przewidzieć. Część zaś jest trudna do określenia z wyprzedzeniem, ze względu na specyfikę miejsca i czasu, w którym zaistnieją. Syntezując, skutkiem procesów inflacyjnych może być: • spadek siły nabywczej pieniądza (czyli jego deprecjacja), a w ślad za tym również ograniczenie jego funkcji; • podejmowanie błędnych i nieefektywnych decyzji lokat kapitałowych; • nieprawidłowa redystrybucja dochodów i majątku (mogąca spowodować niezadowolenie społeczne); • wzrost stopy procentowej kredytów i oszczędności; • erozja realnego poziomu opodatkowania; • strata dla oczekującego na zapłatę i zysk dla odraczającego spłatę należności; • wzrost kosztów produkcji oraz mniejsze od założonych zyski; • ucieczka w wartości rzeczowe, prowadząca do nieprawidłowej alokacji kapitału; • nieprawidłowa decyzja inwestycyjna, której konsekwencją są nieskończone inwestycje i zamrożenie kapitału, prowadzące nawet do bankructwa przedsiębiorstwa; • nieuzasadnione zakupy przez przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe; • powstrzymywanie się od sprzedaży dóbr przez przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe. Sposoby : Sposoby zapobiegania inflacji Walka z inflacją jest to zespół działań na rzecz wyeliminowania czynników inflacyjnych. Przebieg procesu inflacyjnego w poszczególnych krajach jest zróżnicowany. Każdy z nich ma odrębną specyfikę. Metody zapobiegania inflacji dotyczą polityki pieniężnej, budżetowej, podziału dochodu między różne klasy i grupy społeczno - ekonomiczne. Istnieją trzy sposoby zapobiegania inflacji. Po pierwsze, aby utrzymać inflację przed kontrolą, możemy zastosować zdecydowane środki polityki gospodarczej. Po drugie, możemy zmienić przepisy prawne i instytucje w taki sposób, aby inflacja nie mogła się łatwo pojawić. Po trzecie, możemy nauczyć się żyć z inflacją, np. poprzez wprowadzanie zasady indeksacji, która automatycznie dostosowuje wysokość nominalnych zobowiązań do skutków inflacji. Metody zwalczania inflacji, to: Stopniowe zmniejszenie ilości pieniądza krążącego na rynku poprzez zmniejszenie wydatków państwa i dostosowanie do wymogów rynku. Przeciwdziałanie deficytowi budżetowemu. Hamowanie wzrostu kosztów i popytu poprzez kontrolę cen i płac. Nadmierny wzrost plac może stać się czynnikiem inflacjogennym, jeśli dynamika ich wzrostu będzie relatywnie wyższa od wzrostu wydajności