Ewa od pierwszego dnia istnienia pragnęła posiąść wiedzę. Chciała poznać tajemnice świata. Zdawała sobie sprawę, że wie bardzo mało i chciała jak najszybciej poznać wszystko, co ją otaczało. Była to naturalna ciekawość świata. Taka, jaką czuje dziecko sięgając po zabawkę, szklankę czy ogień. Jednak obok cech dziecięcych posiadała również kobiecą potrzebę układania i porządkowania, szczególnie swojej zdobytej wiedzy. Postanawia robić notatki, aby nie dopuścić do jakiegokolwiek bałaganu. Ewa zdobywa wiedzę metodą zmysłową patrząc, dotykając i wąchając. Docieka przyczyn stworzenia świata oraz swojej pozycji i roli w nim. Dochodzi do wniosku, że świat i ona są jedynie eksperymentem.
