Potrzebuję na wok opis 2 obrazów z cyklu Lituania Artura Grottgera.

Grottger - Bój (z cyklu Lithuania) Nigdy nie widział powstania styczniowego, a stworzył z wyobraźni wstrząsające rysunki: "Polonia" (1863) i "Lituania" (1864-1866). Sztuka Grottgera wyrastała z tego natchnionego i mistycznego podłoża, wiążąc się z romantyczną świadomością estetyczną, przekonaniem o „anhellicznej” idei posłannictwa artysty oraz doniosłości oczekujących nań zadań. W mickiewiczowskiej pod względem rodowodu, transcendentnejLithuanii (1864), autor wprowadza nas w sekretny krąg skromnej, puszczańskiej rodziny, której protagoniści, walcząc za polską sprawę, porzucą ciepło domowego ogniska, by paść w straceńczym boju lub znosić katorgę w minach. Ekspresyjny ciąg fabularny jest tu wyjątkowo ubogi i rozgrywa się na dwóch poziomach: postrzegalnym, zmysłowym, oraz mistycznym, wizyjnym. Dzieje litewskiego borowego, który oddaje życie za polską sprawę, i jego udręczonych przez oprawców bliskich, zobrazował Grottger z uderzającym realizmem, nasycając liryczne, pogrążone w półmroku odsłony subtelnym ładunkiem magii i głęboką, romantyczną uczuciowością. Niepokojący cykl inicjuje posępne widmo śmierci, wyłaniające się na tle dzikiej przyrody; matecznika, który w niczym nie przypomina urokliwych ostępów, rozsławionych na kartach Pana Tadeusza. Grottgerowski las - zimny, ponury i niegościnny, jest tylko miejscem daremnej ofiary, ołtarzem, znaczonym krwią pomordowanych. Znamienne jest, że jako tło dla powstańczych zmagań, wybrał artysta ziemie litewskie - święte kraje rodzimego romantyzmu, pełniące, wraz z Ukrainą, rolę przedmurza chrześcijaństwa i ostatniej ostoi polskości. Symbolicznym wyrazem nierozerwalności dwóch narodów staje się Królowa Korony Polskiej i opiekunka jedności, Matka Boska Częstochowska, pojawiająca się na ostatniej karcie (Widzenie). Wiemy, że malarz podjął zamiar trzeciego heroicznego cykluRoxolania (Ruś), którego już nie wykonał. Swoistym łącznikiem do niego miał być obraz Przejście przez granicę, a akordem korespondującym Pochód na Sybir i porażające Pojednanie, na którym splecione postaci zaciekłych wrogów spoczywają w martwym spokoju zimowego zmierzchu. Puszcza”, ten obraz budzi niepokój niepokój strach. Prezentuje widmo śmierci, które właśnie idzie na żniwa, czyli zabiera życie ludzkie. Akcja toczy się w lesie, gdzie najczęściej udawali się powstańcy, nękając nieprzyjaciela ciągłymi atakami partyzanckimi. Widmo wie, że stoczą oni zaraz walkę, w której polegnie wielu z nich. Można powiedzieć, że wręcz idzie do pracy. Jedynie dziki ryś zauważa „śmierć”. Rzeka, którą widzimy na obrazie może być symbolem przelanej krwi, którą za chwilę oddadzą nasi patrioci. A TO OPIS OBRAZU "PUSZCZA" Z TEGO SAMEGO CYKLU Obraz „Już tylko nędza” ukazuje nam nieudaną walkę powstańca i jego rodziny z żołnierzem carskim. Można domyślać się, że w chacie doszło do szamotaniny z wielu powodów np. rodzina spiskowała przeciw carowi lub żołnierz rosyjski przyszedł do młodego mężczyzny, aby wcielić go do armii carskiej, a ten okazał mu sprzeciw. W skutek, czego została zabita jego żona i on człowiek, który był wierny i oddany swojej ojczyźnie. Po prawej stronie obrazu znajduje się postać, która nie wydaje się być istotą żywą- być może jest to widmo śmierci. Bądź, co za tym idzie widmo klęski powstania.