Dzieje Ignacego Rzeckiego (Co robił itd.) Naj ;*** ^^

dziej Ignacego Rzeckiego: 1. Życie w maleńkim mieszkanku na Starym Mieście 2. Ojcowska nauka czytania i pisania oraz wpojenie musztry 3. Zamiłowanie do polityki Napoleona 4. Śmierć ojca 5. Praca jako uczeń w sklepie Mincla 6. Awans na pełnoprawnego subiekta sklepu 7. Poznanie Wokulskiego i przygarnięcie go 8. Codzienna rutyna: praca, obiad, praca, sen 9. Weekendowa gra na gitarze i rozmyślania 10. Poznanie Heleny Stawskiej i częste przesiadywanie u niej 11. Marzenie zeswatania Heleny z Wokulskim 12. Ostatnia rozmowa z Wokulskim przed jego wyjazdem 13. Śmierć Rzeckiego

           Dzieje Ignacego Rzeckiego  Ignacy Rzecki dorastał w niewielkim mieszkaniu na Starym Mieście. W młodości stracił matkę, więc jego wychowaniem zajął się ojciec – zatwardziały zwolennik Napoleona, który również w serce syna wlał uwielbienie dla francuskiego przywódcy.  Kiedy przyszły przyjaciel Wokulskiego był jeszcze młodym chłopcem, jego ojciec zmarł. Znalazł się on wówczas pod opieką jego siostry oraz pana Raczka – jej przyjaciela. 3. Wkrótce młodzieniec rozpoczął pracę w sklepie u Minclów. Po pewnym czasie stał się tak bliski jego właścicielowi, że ten traktował go niemal jak syna.  W 1846 r. Ignacy Rzecki wyruszył wraz z Augustem Katzem (innym pracownikiem sklepu Mincla, który podzielał jego poglądy polityczne) walczyć w powstaniu węgierskim.  Walki nie układały się najlepiej dla powstańców. Przyjaciel subiekta popełnił samobójstwo, stwierdziwszy, że ich walka pozbawiona jest sensu.  Po klęsce Rzecki przez dwa lata nie wracał do kraju, podróżując po Europie. Ostatecznie znalazł się w zamojskim więzieniu, z którego wyciągnął go Mincel.  Mężczyzna powrócił do pracy. W czasie jednej z wypraw do winiarni u Hopfera (miał tam przyjaciela Machalskiego) poznał Stanisława Wokulskiego.  Był rok 1861, kiedy Rzecki przygarnął młodzieńca pod swój dach i przyczynił się do otrzymania przez Wokulskiego pracy u Minclów.