Napisz własną legendę związaną z wybranym przez siebie miejscem w twojej okolicy (Radomsko). Daję Naj

Radomsko jest miejscowością bardzo piękną i urokliwą.Ale nie zawsze tak było.W środku miasta stoi stara broza, mozna nadgryziona zebem czasu.Mało kto wie do jakiego celu została użyta.(sry za przerwe tego tu niema) A było to tak.Kilkaset lat temu w Radomsku mieszkał pewien bogaty kupiec.Miał on dwóch synów jeden z nich był niskiej postury ale za to miał smykałke do interesów,natomiast drógi syn był potężnie zbudowany ale nie specjalnie mądry.Handlarz był już w podeszłym wieku,pewnego dnia zachorował na straszną chorobę,która dziesiatkowała miejsową ludzkość.A,ponieważ nie znane było na nią lekarstwo,kupiec zmarł.Według prawa jego majątek dostawała najbliższa rodzina.Dlatego dwaj bracia pokłucili się o to,który z nich ma dostać spadek.W napadzie gniewu silniejszy brat zabił słabszego.Cieszył się,że to on dostanie bogactwa ojca.Ale jego sumienie nie poswalało mu normalnie żyć.Powiesił się właśnie na tej brozie.Legenda mówi,że po nocach chodzi i płacze za swoim bratem,gdyż jego dusza nie zaznała spokoju. :)

Dawno dawno temu był rycerz imieniem Radosław. Był dzielny i nieustraszony. Walczył dla króla Polski Władysława Jagiłły. Ten go miłowal z całego serca, ponieważ zasłużył na to w wielu bitwach. Pewnego dnia, gdy była mroźna zima wyruszył na polowanie ze swoim giermkiem i trzema synami. Chociaż była okropna zawierucha ten się nie poddawał i szedł twardo dalej. Synowie i giermek chcieli się gdzieś uchronić więc Radosław się zgodził i przywiązali konie do pobliższej chaty. Wchodząc do niej towarzysze rycerza się bali, lecz ten tego nie okazywał. W chacie było ciemno jak w jakiejś jaskini sprzed tysiąca lat. Dlatego zapalili świeczkę. Zobaczyli tam zwykły dom, w którym było nawet przytulnie. W chacie było jescze jedno pomiesczenie, a z tamtąd ukazały się trzy piękne, młode kobiety. Przeraziły się na widok mężczyzn. Radosław oznajmił ze chca tylko przenocowac. Kobiety zgodziły się, patrząc głeboko w oczy synom rycerza. Po pewnym czasie synowie i kobiety zakochali się w sobie. Radosław widząc ich sczęscie postanowił nie wracać do swojej ojczyzny, lecz założyć własny ród i miasto. Sprowadził także tam swą zonę, którą kochał nad zycie i nie chciał jej zostawiac samej. Po kilkudziesięciu latach miasto Radosława było dużo większe  a on był jego królem. Miejsce rozwijało się szybko i efektytwnie. Wciąż nie było to najlepsze miasto ale Radosław był z niego dumny. Chociaż wiedział ze nie postapil nalezycie bo zawiodł swoja ojczyzne i króla, ale najbardziej liczyła sie dla niego rodzina. Nazwano je na jego cześć, czyli Radomsko.