powstanie kościuszkowskie , rewolucja francuska, 2 rozbiór polski, 3 rozbiór polski ( wszystko na ten temat )

Powstanie Kościuszkowskie-Pierwsze polskie powstanie narodowe, trwające od marca do listopada 1794r, objęło swym zasięgiem ziemie Rzeczypospolitej(w kształcie po II rozbiorze), przejściowo też zabór pruski. Zostało przygotowane i wywołane przez rewolucyjnych spiskowców i emigrantów. Bezpośrednia przyczyną wybuchu powstania były aresztowania spiskowców oraz redukcja wojsk polskich, wcielanych do armii rosyjskiej. Wobec dyspropozycji sił i braku pomocy z zagranicy powstanie zostało stłumione przez wojska rosyjskie i pruskie, następstwem powstania był III rozbiór polski. II rozbiór polski-Zabór ziem Rzeczypospolitej dokonany przez Rosję i Prusy na mocy traktatu podpisanego w styczniu 1793 r, w którym zaborcy powoływali się na zagrożenie rewolucyjne ze strony Polski. Bezpośrednia przyczyną rozbioru była próba uniezależnienia się Rzeczypospolitej od Rosji, podjęta w okresie Sejmu Czteroletniego, a także zbliżenie rosyjsko-pruskie spowodowane rewolucją we Francji. W ramach podziału Prusy zajęły Gdańsk i Toruń, resztę Wielkopolski i Kujaw oraz część Mazowsza, a Rosja otrzymała wschodnie ziemie Rzeczypospolitej. III rozbiór polski-Ostateczny zabór ziem Rzeczypospolitej dokonany przez Rosję, Prusy i Austrię na mocy traktatu podpisanego 24 X 1795 r. W którym zaborcy powoływali się na zagrożenie rewolucyjne ze strony Polski. Bezpośrednią przyczyną rozbioru było powstanie kościuszkowskie. W ramach podziału Prusy otrzymały ziemie na północny zachód od linii Pilicy, Bugu i Niemna(z Warszawą), Rosja zajęła obszary na wschód od linii Niemna i Bugu(z Wilnem), Austria przyłączyła terytoria pomiędzy Pilicą a Bugiem(z Krakowem)

powstanie kosciuszkowskie-1794- polskie powstanie naeodowe przeciw rosji i prusom. rewolucja francuska-okres w historii francji w latach 1789–1799, w którym doszło do głębokich zmian polityczno-społecznych i obalenia monarchii Burbonów. 2 rozbiór-Bezpośrednią przyczyną II rozbioru Polski była przegrana wojna polsko-rosyjska 1792, toczona w obronie Konstytucji 3 Maja. Król ugiął się przed żądaniami Katarzyny II i w lipcu 1792 przystąpił do konfederacji targowickiej. Przywódcy patriotycznego stronnictwa reform musieli opuścić kraj. 23 I 1793 Prusy i Rosja podpisały konwencję w sprawie II rozbioru Polski, który został zatwierdzony przez zdominowany przez targowiczan sejm grodzieński (1793). W wyniku II rozbioru Prusy zajęły: województwo poznańskie, kaliskie, gnieźnieńskie, sieradzkie, łęczyckie, inowrocławskie, brzesko-kujawskie, płockie, ziemię dobrzyńską, część województw rawskiego i mazowieckiego oraz Toruń i Gdańsk, razem 58 tys. km2 i ponad 1 mln mieszkańców. Zabór rosyjski objął ziemie ukraińskie i białoruskie na wschód od linii Druja-Pińsk-Zbrucz, razem 280 tys. km2 i 3 mln mieszkańców. III Rozbiór Polski Klęska skierowanego przeciwko rozbiorom powstania kościuszkowskiego(1794) spowodowała ostateczną likwidację państwa polskiego. Po przewlekłych sporach 24 X 1795 państwa rozbiorowe ustaliły granice podziału pozostałych ziem polskich. W wyniku III rozbioru Rosja otrzymała resztę ziem litewskich, białoruskich i ukraińskich na wschód od Bugu i linii Niemirów-Grodno, o łącznej powierzchni 120 tys. km2 i 1,2 mln ludności. Prusy - pozostałą część Podlasia i Mazowsza z Warszawą wraz ze skrawkami Żmudzi i Małopolski o powierzchni 55 tys. km2 i 1 mln ludności. Austria - Kraków i część Małopolski pomiędzy Pilicą, Wisłą i Bugiem, część Podlasia i Mazowsza o łącznej powierzchni 47 tys. km2 i 1,2 mln ludności. Wywieziony do Grodna król Stanisław August Poniatowski abdykował 25 XI 1795. Mocarstwa rozbiorowe zawarły tzw. konwencję petersburską (1797), która obejmowała postanowienia w sprawie długów państwa i króla polskiego oraz zobowiązanie, że monarchowie umawiających się stron nigdy nie będą używać w tytulaturze określenia Królestwo Polskie.