Czas adwentu to czas czuwania i przygotowania się do narodzin Jezusa. Całe nasze życie powinno być jednak takim czuwaniem na przyjście Pana, a nie tylko ten szczególny czas który teraz oprzeżywamy. Mądre czuwanie to czuwanie cały czas, czyli takie życie pomiędzy troskami dnia codziennego i jego problemami, aby cały czas mieć na myśli Jezusa Chrystusa i jego przykład. Czuwać to znaczy być przygotowanym na stanięcie przed Panem Bogiem. W tym czuwaniu musi być czas na modlitwę, na dobre uczynki, na wyrzeczenia, na słowo Boże, mszę świętą i oprzyjmowanie Eucharystii. To powinien być taki wydłużony adwent, ciągły adwent. Mądre czuwanie to po prostu trwanie w Jezusie, w JEgo nauce, w Jego przykazaniach, to widzenie świata i innych ludzi "oczami Boga".
Przemienić swoje życie, by było mądrym czuwaniem powinienem zacząć od podjęcia decyzji o nawróceniu, tzn. odwróceniu się od zła i grzechu i zwróceniu się do Boga. Potem muszę zrobić rachunek sumienia i zbadać, czy moje sumienie właściwie i zgodnie z Bożym Słowem odróżnia dobro od zła. Dobrze byłoby w następnej kolejności odbyć spowiedź sakramentalną, dzięki której odzyskam Boże życie, czyli łaskę uświęcającą. Gdy uda mi się tego dokonać, zaproszę Pana Jezusa w Eucharystii do mojego serca i do mojego życia i poproszę, by mnie zmieniał wg swojej woli. Postaram się żyć w zgodzie z podszeptami sumienia: wybierać dobro i odrzucać zło. Pomoże mi w tym wierna modlitwa, pokora i posłuszeństwo przykazaniom. Na co dzień powinienem kochać Boga i bliźniego.
