Hipoteka – ograniczone prawo rzeczowe umożliwiające zaspokojenie roszczeń banku z obciążonej nią nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością i z pierwszeństwem przed innymi wierzycielami kredytobiorcy. Tylko u nas, w UE nie ma: prawo wieczystego użytkowania – zbywalne, dotyczy działek lub gruntów. Budynki są własnością stawiającego, grunt zwykle gminy. Też można w księdze nieruchomości wpisać hipotekę. Wpis w księgę – właściciel zgłasza wniosek (wartość hipoteki, warunki kredytu, oświadczenie banku). Rodzaje hipotek: 1. Zwykła – najczęściej dla kredytu, ustanawiana wg zwykłej procedury zabezpieczającej wierzytelność pieniężną, w określonej kwocie, czyli kwota kredytu – odsetki umowne ustawowo nieprzedawnione; 2. Kaucyjna – hipoteka na zabezpieczenie wierzytelności na wysokość trudną do ustalenia do max kwoty podanej na wpisie. W tej sumie mogą też być odsetki umowne i ustawowe oraz zabezpiecza wierzytelność przyszłą (bankową), np. kredyt w rachunku bieżącym – hipoteka do max wielkości kredytu, kredyt rewolwingowy; 3. Ustawowa – związane ze szczególnym prawem Skarbu Państwa do zaspokojenia roszczeń podatkowych ze wszystkich nieruchomości podatnika. Przed innymi wierzycielami może zaspokoić swoje długi. Może istnieć mimo braku wpisu do księgi; 4. Przymusowa – powstała w wyniku złożonego w sądzie jednostronnego wniosku wierzyciela dysponującego tytułem wykonawczym (orzeczenie sądu). Może taką hipotekę ustanowić każdy wierzyciel, sąd lub prokuratura na poczet grzywien i przyszłych zobowiązań i kar. Jeżeli zostanie ogłoszona upadłość nie może być ustanowiona ta hipoteka. Jeżeli jest wpis hipoteki, nabywca danej nieruchomości musi liczyć się z koniecznością spłaty hipoteki. Po spłacie bank wydaje oświadczenie i można wymazać hipotekę, zezwala na wykreślenie hipoteki.BLOKADA ŚRODKÓW NA RACHUNKU BANKOWYM Złożenie nieodwołalnej dyspozycji zablokowania kwoty pieniężnej na jego koncie. Sporządza się umowę, która reguluje te wzajemne zobowiązania. Właściciel konta nie może, w trakcie trwania kredytu, korzystać z tych zablokowanych pieniędzy. KOSZTY ZABEZPIECZENIA KREDYTÓW Zwykle ponosi je klient. Koszty zabezpieczenia kredytu częściowo są na przychód banku – wynagrodzenie, czyli oprocentowanie kredytu, które zawsze przewyższa koszt uzyskania środków na rynku międzybankowym. Różnica między przychodami z odsetek a kosztem pozyskania powiększona o rezerwy obowiązkowe = dochód na operacjach finansowych, polegający na zakupie i sprzedaży kapitału. Prowizje kredytowe – pobierane za czynności związane z udzieleniem kredytu i jego funkcjonowania. Taki przychód powinien pokrywać koszty działalności banku: -prowizja przygotowawcza – rozpatrzenie wniosku (od kwoty całego kredytu), przygotowanie i uruchomienie kredytu; -prowizje od zaangażowania („za gotowość”) – liczona od niewykorzystanej kwoty udzielonego kredytu (0%-3,4,7,%); -prowizja od uruchomienia transzy kredytu odnawialnego; -prowizje za aneks do umowy kredytowej, -prowizje za wcześniejszą spłatę. Uruchamianie kredytu: - w transzach, np. przez inwestycje budowlane; - jednorazowo. Spłata kredytu: - jednorazowo, głównie obrotowe; - w ratach – długoterminowe; - komercyjne; - preferencyjne, np. dla rolnictwa. KREDYT W RACHUNKU BIEŻĄCYM trudny do uzyskania.. Klient mając określony limit w r-ku bieżącym może składać dyspozycje przekraczające stan konta. Kredyt obrotowy krótkoterminowy na finansowanie bieżące. Oprócz dobrej historii współpracy z bankiem muszą być dostarczone środki pieniężne. Może tu być prowizja za gotowość oraz odsetki za saldo debetowe. BANKI I SYSTEM BANKOWY Bank – nazwa „banka” wł. Ława, lada klienta. Zanim przyjęła się ta nazwa były różne „banki”, średniowiecze tzw. wekslarze zajmujący się wymianą „pieniędzy” (m.in. kruszćca). Nowożytne banki XVI w. Włochy, potem Holandia, miasta Anglii. Początkowo przyjmowali bryłki złota i monety kruszćcowe. Za zdeponowanie wystawiano weksel w banku i tym wekslem płacono w transakcjach poprzez zapis dla sprzedającego. Jest to obrót żyrowy – zapisy na kontach j.w. Jeżeli komuś brakowało pieniędzy, deponowano więcej „lokat” i były środki na kredyty. Włoskie banki jako pierwsze miały prawo emisji banknotów i monet. Kraje doszły do wniosku, że nie można drukować zbyt dużo pieniędzy. Państwa chciały to kontrolować. Bank Centralny 1. Bank banków – kreuje stopy procentowe, 2. Obsługuje dług państwowy – pożyczkodawca dla państwa, 3. Centralizuje płynne rezerwy. W I połowie XX w. Banki centralne upaństwowione Po II wojnie światowej – uniwersalizacja banków. Polega to na świadczeniach wzajemnych banków i udzielanie kredytów przedsiębiorcom zagranicznym. Przykład: Anglia po II wojnie światowej nie była aż tak zniszczona i finansowała inwestycje zagraniczne. Na początku lat 60-tych działalność lokacyjno-…, przyjmowanie depozytów, udzielanie kredytów. Zaczęły też otwierać oddziały zagraniczne, tworzyć spółki. Banki powstawały w wyniku porozumień międzynarodowych - świadczenia dla krajów rozwijających się i uczestników. 1930 – Bank Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei 1946 – Bank Światowy, konferencja w Britton Woods 1947 – Międzynarodowy Fundusz Walutowy (Polska inicjatorem); kontrolowanie państw członków 1979 – Europejski Fundusz Walutowy (1 ecu = 1 USD) 1999 – Europejska Unia Monetarna, członkowie UE, powst. EURO, do stycznia 2002 tylko w rozliczeniach, później w obiegu, Polska jako przyszły członek UE też ma przejść na EURO Bank – przedsiębiorstwo usługowe, którego działalność polega wyłącznie na udzielaniu kredytów i zdobywaniu środków potrzebnych na udzielanie kredytów. Wewnętrzne warunki działalności: – współpracownicy – personel, – operatywne zarządzanie bankiem, – wewn. inf. – procedury, – zasoby pieniądza będące w dyspozycji klienta. Zewnętrzne warunki działalności (składniki otoczenia): – klientela banku – usługobiorcy, – właściciele banków, – pozostałe przedsiębiorstwa bankowe – konkurencja, – polityka pieniężna, – interes społeczny. Bank – przedsiębiorstwo, które realizuje usługi w zakresie obrotu płatniczego, finansowania, dokonywania wkładów pieniężnych oraz czynności związanych z tymi usługami. Banki – podmioty dokonujące akumulacji i dystrybucji kapitału pieniężnego. Banki – pośrednicy, którzy dzięki transformacji wielkości, terminu i ryzyka doprowadzają do wzajemnego uzgodnienia struktur podaży i popytu. Od strony klientów (odbiorców usług banków): Bank uniwersalny – jest podporządkowany podziałowi bilansowemu czynności bankowych, zaciąga i udziela kredytów, świadczy usługi w obrocie pieniężnym, w obrocie kapitałowym i kredytowym oraz świadczy inne usługi. Def. Unii Europejskiej – określenie czynności Banki: 1. Depozytowo-kredytowe – commercial banks 2. Inwestycyjne – investment banks 3. Uniwersalne – universal banks Czynności bankowe: 1. Przyjmowanie od … depozytów i innych funduszy podlegających zwrotowi; 2. Udzielanie kredytów i pożyczek, m.in. kredyty hipoteczne, konsumpcyjne, na wierzytelności; 3. Usługi leasingu finansowego – bank jest właścicielem środków trwałych i wydzierżawia leasingobiorcy, taki „parakredyt”, płaci za użytkowanie i w ratach spłaca wartość; 4. Usługi w zakresie doręczenia pieniędzy; 5. Emisja i zarządzanie środkami płatniczymi np. karty kredytowe, płatnicze, czeki podróżne; 6. Gwarancje i zobowiązania pozabilansowe, np. weksle; 7. Postępowanie z rachunkami własnymi i rachunkami klienta – instrumenty rynku pieniężnego, np. czeki, weksle, – waluta obca (tzw. koszyk pięciu walut), – sprzedaż terminowych środków pieniężnych, – instrumenty wymiany i kształtowanie stopy procentowej, – zbywalne papiery wartościowe; 8. Udział w emisji papierów wartościowych i usługi związane z obrotem; 9. Doradztwo w zakresie struktury kapitałów, strategii przemysłowej; 10. Doradztwo dotyczące fuzji i sprzedaży przedsiębiorstw; 11. Usługi maklerów walutowych; 12. Zarządzanie i doradztwo portfelowe; 13. Przechowywanie i administrowanie papierami wartościowymi (teraz tylko zapis elektroniczny); 14. Usługi w zakresie kredytów; 15. Usługi sejfowe.
Referat:
Parabanki- co to są i czym sie roznia od bankow.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź