1. Przystosowanie organizmów do życia na sawannie. 2. Skutki wycinania lasów tropikalnych.

 1. Przystosowanie (w tym wypadku roślin) do życia na stepach: tak bardzo ogólnie 1. niski, płożacy, zwartokępkowy lub poduszkowy wzrost, krótki cykl wegetacyjny np. dębik ośmiopłatkowy, i wiele innych gatunków wystepujących w naszych górach w piętrze alpejskim 2. zredukowane rozmiary, często karłowate ( ale to tylko tajga najbardziej wysunięta na północ ), zazwyczaj są to drzewa iglaste - świerk, modrzew ( tajga modrzewiowa ) ale też brzoza, ędą to rośliny odporne na niskie temperatury, sporo porostów i mchów 3. dominują drzewa zrzucające liście na zimę - przystosowanie, rośliny zazwyczaj zamykają okres wegatcyjny w cyklu rocznym, zimują w postaci organów przetrwalnych - kłączy, bulw, cebul 4. przystosowanie do suchszych warunków, w stepach ( klimat umiarkowany z gorącym suchym latem ) dominują trawy tworzące zwarte łany lub kępki w suchszych typach stepu, choć mogą również występować krzewy w zależności od obszaru geograficznego na sawannach drzewa mają parasolowate korony np. baobab, akacje, w Australii - eukaliptusy; w porze suchej rośliny drzewiaste zrzucają liście, częste są formy kolczaste, tu podobnie jak na pustyniach sporo jest sukulentów w strefie gdzie sawanna stopniowo przechodzi w pustynię 5. ogólnie przystosowania do gromadzenia i oszczędzania wody - metabliczne i morfologiczne np. silna redukcja liści u sukulentów, których funkcje przejmuje zgrubiały pęd, aparaty szparkowe umieszczone w zagłębieniach, na skórce wytworzona gruba warstwa kutykuli, moga też być różnego rodzaju włoski w postaci gęstego kutneru, tutaj wszelkie gruboszowate, np. opuncja   2. - Szlachetne drzewa tropikalne rosną wplecione w setki innych gatunków. Żeby więc zdobyć kilkanaście wyniosłych pni, trzeba zniszczyć przy okazji wielkie przestrzenie lasu. - Wywóz drewna niszczy delikatną, cienką warstwę gleby, a w lesie tropikalnym warstwa ściółki prawie nie istnieje; odsłonięta natychmiast ginie na wiele dziesiątków lat. - Lasy tropikalne są częścią globalnego układu klimatycznego. Niszcząc je człowiek zmienia cykle hydrologiczne, a to powoduje susze, powodzie lub erozje gleby (a następnie pustynnienie) na obszarach, gdzie zjawiska te uprzednio nie występowały. - Zmienia się albedo, czyli współczynnik odbicia światła od powierzchni Ziemi, co w efekcie wpływa na rozkład wiatrów i prądów morskich oraz zmienia się rozkład opadów atmosferycznych. - Lasy tropikalne dzięki ogromnej, zielonej masie, która oddycha, paruje, a w czasie fotosyntezy pobiera z atmosfery CO2 i wydziela tlen, mają ogromne znaczenie dla światowego bilansu tlenu, utrzymują wilgotność na obszarach, gdzie rosną i dostarczają wody deszczom zraszającym ogromne obszary sąsiednie. Oznacza to, że nie lasy rosną tam gdzie jest deszczowy klimat, ale deszcz powstaje dzięki parowaniu lasów. Lasy są więc współtwórcami swego środowiska. - Gdy człowiek wycina drzewa, wówczas rośliny, ssaki, ptaki, gady i owady wymierają. Istnieje obawa, że wiele z nich wyginie jeszcze przed nadaniem im nazw naukowych. v Swoje domy tracą także żyjące w lasach plemiona, rozpada się ich kultura. - Wycinanie lasów powoduje, że gleba nie jest w stanie zmagazynować wody, co powoduje powodzie i katastrofy związane z obsuwaniem się ziemi w rejonach wyżynnych. - Wypalanie drzew uwalnia węgiel, co potęguje efekt cieplarniany