charakterystyczne zjawiska strefy klimatycznej podzwrotnikowej, zwrotnikowej i rownikowej

Klimat równikowy - obejmuje obszary kuli ziemskiej położone między 10 - 20 S a 10 - 20 N. W strefie klimatów równikowych średnia temperatura wszystkich miesięcy przekracza 20 C. Roczne amplitudy temperatur są niewielkie, wzrastają do 5 C - 10 C idąc na północ i na południe od równika. Oddalając się od równika zmniejsza się też roczna suma opadów i ich rozkład w ciągu roku. Na równiku nie ma wyraźnej pory bezdeszczowej (codziennie padają tutaj tzw. deszcze zenitalne), dalej od równika pora deszczowa ograniczona jest do kilku miesięcy. Klimat zwrotnikowy - obejmująca obszary kuli ziemskiej w okolicach obu zwrotników. Średnie roczne temperatury w tej strefie przekraczają 20C, ale średnie miesięczne są bardziej zróżnicowane w ciągu roku niż w klimacie równikowym: temperatura najchłodniejszego miesiąca może wynosić od 10 do 20C, natomiast temperatury najcieplejszego miesiąca są wyższe niż we wszystkich pozostałych strefach (często przekraczają 30-35C). Cechą charakterystyczną klimatów zwrotnikowych są duże amplitudy dobowe temperatur. Opady występują najczęściej lub wyłącznie w półroczu letnim. W klimatach suchych są one sporadyczne lub całkowicie ich brak.   Klimat podzwrotnikowy - obejmuje obszar, na którym średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca wynosi +10C i więcej w klimatach morskich oraz 0C i mniej w klimatach kontynentalnych, zaś opady występują przeważnie w chłodnym półroczu (w klimatach monsunowych latem). Pory roku wyznacza roczny przebieg temperatury i opadów.