Ruch oporu w krajach okupowanych II Wojna Światowa.Konkrety na ok,pól strony-stronę.Z góry dzięki.

Ruch oporu w Polsce 13 listopada 1939 r. powstał Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), który w 1942 r. został przekształcony w Armię Krajową (AK). W jej szeregach znalazło się ponad 400 tys. zaprzysiężonych członków. Przeprowadzano wiele akcji, m. in. akcja "Burza", której celem było głównie uznanie przez Stalina suwerennego rządu polskiego. Ruch oporu we Francji Resistance - 1940 r. Podczas wojny jego członkowie podporządkowali się Komitetowi Wlnej Francji w Londynie. Podziemie we Francji organizowało pomoc jeńcom alianckim i sabotaż, kolportowało pisma propagandowe oraz prowadziło akcje zbrojne, korzystając ze wsparcia brytyjskich sił specjalnych. Działała tam również partyzantka komunistyczna. Po rozpoczęciu inwazji alianckiej Francuzi rozpoczęli masowe tworzenie oddziałów zbrojnych i w 1944 r. samotnie wyzwolili Paryż. Ruch oporu w Jugosławii Działałą tam najliczniejsza partyzantka, do jej organizacji przystąpili komuniści. W oddziałach leśnych znalazło się kilkadziesiąt tysięcy ludzi, którzy wspomagani przez aliantów toczyli walkę z okupacyjnymi wojskami niemieckimi i włoskimi. Powstało również prokrólewskie podziemie z oddziałami czetników. Ruch oporu w Grecji, Holandii, Norwegii i Włoszech Wybuchały powstania przeciwko Niemcom i faszystom włoskim, które niestety kończyły się niepowodzeniem.   Podziemie funkcjonowało także w ZSRR, który był pod okupacją III Rzeszy. Komunistyczne oddziały partyzanckie zajmowały się głównie zwalczaniem nazistów, lecz występowały także przeciw innym "wrogom komunizmu": Armii Krajowej i ukraińskiemu podziemiu nacjonalistycznemu.